Θεάματα Με Αρπακτικά Πτηνά, Ιερακοθηρία Και Άλλα Δεινά - Spectacles With Raptors, Falconry And Other Plights - Π.Φ.Π.Ο. Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία

Ένα τεράστιο σοκ στην κοινή γνώμη προκάλεσαν οι δηλώσεις του Γ.Αμυρά σε επερώτηση του βουλευτή Μέρα25 Κρίτωνα Αρσένη σχετικά με το σώου με ένα αιχμάλωτο-σκλαβωμένο αετό να ίπταται στα εγκαίνια και σε κάθε αγώνα πάνω το νέο γήπεδο της ΑΕΚ . Με τρόπο ξεκάθαρο αλλά και κυνικό ο Γ.Αμυράς, βάφτισε το σώου και την συμμετοχή του αετού σε ποδοσφαιρικό αγώνα,ως “εκδήλωση” και αναφώνησε “Όλα είναι νόμιμα “.

Ωστόσο, ο Νόμος 4830/2021 ορίζει στο άρθρο 23 ότι:

“Απαγορεύεται η συμμετοχή, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό, κάθε ζώου σε κάθε είδους παραστάσεις, μη εξαιρουμένων των εκπαιδευτικών παραστάσεων.” Το ίδιο άρθρο περιλαμβάνει και μία εξαίρεση για “Εκδηλώσεις με συμμετοχή ζώων στο πλαίσιο τήρησης λαϊκών ή τοπικών παραδόσεων”, που “επιτρέπονται αποκλειστικά, εάν διασφαλίζεται η ευζωία των ζώων και με υποχρεωτική παρουσία κτηνιάτρου καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. Όπως ρητά λέει ο νόμος, εκδήλωση σαν αυτή “αδειοδοτείται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του δήμου, όπου θα τελεστεί η εκδήλωση.”

Συνεπώς, βαπτίζονται πλέον εκδηλώσεις οι συμμετοχές των ζώων σε άρτον και θεάματα, με συνοδεία κτηνίατρου έπειτα από έγκριση του αρμόδιου Δήμου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε Δήμος θα κρίνει τί αποτελεί παράσταση, τί θέαμα, τί εκδήλωση χωρίς να ακολουθείται κάποιο πρωτόκολλο ή κριτήρια ένταξης κάθε γεγονότος σε μια από αυτές τις κατηγορίες. Aυθαιρέτως, εντάσσουν την εκδήλωση αυτή ώς μέρος λαϊκής παράδοσης της ιερακοτροφίας και της ιερακοθηρίας!

Πτήσεις πάνω από ένα στάδιο γεμάτο χιλιάδες θεατές που ουρλιάζουν, κρατούν βεγγαλικά, ρίχνουν καπνογόνα και φωτοβολίδες, φώτα που αναβοσβήνουν, μουσική στο διαπασών με τεράστια ηχεία είναι ένα εντελώς ακατάλληλο περιβάλλον για πουλιά, καθώς μπορεί να αποπροσανατολιστούν και να τραυματιστούν σοβαρά ή ακόμα και να σκοτωθούν. Τα πουλιά κινδυνεύουν επίσης να χτυπήσουν σε παράθυρα, στα δοκάρια ,να τραυματιστούν και να απομακρυνθούν από τους χειριστές τους, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν σε άλλους ποδοσφαιρικούς αγώνες όπου χρησιμοποιήθηκαν αετοί ή γεράκια. Η αντίληψη ότι τα άγρια ζώα υπάρχουν για να μας διασκεδάζουν με γυμνάσματα είναι ξεπερασμένη εδώ και χρόνια. Το σώου με τον αετό, προϋποθέτει ότι θα ζει μόνιμα σε συνθήκες αιχμαλωσίας προκειμένου κάποιες φορές το χρόνο να κάνει μερικούς κύκλους επάνω από ένα κατάμεστο γήπεδο. Είτε προέρχεται απευθείας από την άγρια φύση, είτε γεννήθηκε σε αιχμαλωσία, τα ένστικτα και οι ανάγκες του είναι ακριβώς ίδιες και σε καμία περίπτωση δεν περιλαμβάνουν την ψυχαγωγία οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων. Σε συνέντευξη του ο πρόεδρος του Συλλόγου Της Ελληνικής Ιερακοτροφίας Κ. Αθανασίου αναφέρει ότι ο αετός δεν θα περιοριστεί στο να πετάει γύρω γύρω αλλά ότι μας περιμένουν εκπλήξεις.

Η ΠΦΠΟ έχει απευθύνει έκκληση στους χιλιάδες φίλους και φιλόζωους οπαδούς της ιστορικής και προσφυγικής ΑΕΚ να αναθεωρήσουν και να μην υποστηρίζουν τον βασανισμό και την κακοποίηση αλλά και την εκμετάλλευση κάθε είδους ζώου. Επιπλέον έχει σταλεί επιστολή 8 Περιβαλλοντικών Φορέων προς τον Πρόεδρο και την Διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ με αφορμή τα εγκαίνια του νέου γηπέδου της και τη συμμετοχή αετού.

Εδώ βλέπετε πως προετοιμάζουν και εκπαιδεύουν τον αετό μέσα στο γήπεδο της ΑΕΚ.

Ιερακοθηρία και Ιεροκοτροφία

Η Ιερακοθηρία είναι το κυνήγι άγριων ζώων με τη χρήση αιχμάλωτων εκπαιδευμένων γερακιών και αετών. Τα μικρά ζώα οι σκίουροι,οι λαγοί άλλα πουλιά λαγοί και κουνέλια πέφτουν συχνά θύματα αυτών των πτηνών. Υπάρχει σημαντικό εμπόριο και ζήτηση για αρπακτικά πτηνά, ειδικά για τα γεράκια Falcons για ιερακοθηρία αλλά και από συλλέκτες άγριων ζώων. Τα τελευταία χρόνια παρατηρήσαμε μια συντονισμένη προσπάθεια από κυνηγούς, ιερακοτρόφους να νομοθετηθεί η ιερακοθηρία. Δυστυχώς σήμερα αυτό είναι μια πραγματικότητα. Το 1998 καταργήθηκε με άρθρο στον περιβαλλοντικό νόμο η ιερακοθηρία αλλά και η χρήση άγριων ζώων. Αυτό ίσχυε ώς το 2020, όταν με τον περιβαλλοντικό νόμο του Κ.Χατζηδάκη Ν. 4685/2020 πέρασε ειδική εκπρόθεσμη τροπολογία για την ιερακοθηρία. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2021 Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΚΥΛΑΚΑΚΗΣ, ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΥΡΑΣ και ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ υπέγραψαν νέα ΚΥΑ: Ρύθμιση θεμάτων για τη χρησιμοποίηση θηρευτικών ιεράκων για τη θήρα.

Καταγωγή

Η ιερακοθηρία δεν έχει οριστική τεκμηριωμένη προέλευση (Epstein, 1943; Negro, 2018), οι ειδικοί έχουν συμπεράνει από τις πρώτες μαρτυρίες ότι η πρακτική είναι παλιά αιώνων, που χρονολογείται από τους αρχαίους πολιτισμούς της Άπω και της Εγγύς Ανατολής (Negro, 2018). Η πρώτη τεκμηριωμένη καταγραφή βασίζεται σε εικόνες από τη Μέση Ανατολή του 720 π.Χ. περίπου. Είναι επίσης γνωστό ότι ήταν διαδεδομένη στην Κίνα το 650 π.Χ. και σε μεγάλο μέρος της Απω Ανατολής το 300-700 μ.Χ. ΟΙ Κινέζοι και οι Μογγόλοι κυνηγούσαν με γεράκια αιώνες πριν έρθει στην Β. Κ Ευρώπή. Ιδιαίτερα διαδεδομένη ήταν επίσης σαν «βασιλικό σπορ μεταξύ Ευρωπαίων και Ασιατών την περίοδο 500-1600 μ.Χ. Ο Τζένγκις Χαν (12ος αιώνας) και η βρετανική βασιλική αυλή (16ος και αρχές 17ου αιώνα) επιδίδονταν ιδιαίτερα στην ιερακοθηρία. Τα γεράκια διατηρούνταν συνήθως ως κατοικίδια και ιερά ζώα από τους αρχαίους Αιγύπτιους και μουμιοποιούνταν τακτικά (Morgan & McGovern-Hoffman, 2008). Στην Ευρώπη το κυνήγι με τα γεράκια εξασκούταν από τους Νότιους λαούς κι από τους Σικελούς , ενώ από τους Ρωμαίους μόνο γύρω στο 300 μ.Χ. Στους Αρχαίους Έλληνες ήταν γνωστό λόγο του εμπορίου και της επαφής με τους Ασιατικούς λαούς ειδικά στους Θράκες με αναφορές και από τον Αριστοτέλη. Η βασική του καταγωγή όμως είναι από την Ανατολή και στα μακρινόταταστεπώδη βουνίσια εδάφη της Ασίας.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η ιερακοθηρία εξαπλώθηκε δυτικά στην Ευρώπη, όπου έγινε σύμβολο status (Jaques & Dobney, 2002; Müller, 1993). Κατά την βυζαντινή εποχή το κυνήγι διεξάγονταν και με άλλα μέσα και με γεράκια (δι’ ιεράκων), “ο τρέφων δέ ή εκγυμνάζων πρός κυνήγιον τους ιέρακας εκαλείτο ιερακάριος”. Τα βασιλικά κυνήγια τα παρακολουθούσαν πάντοτε οι ιερακάριοι με επικεφαλής τον “πρωτοϊερακάριον”, ο οποίος αναλάμβανε την διοργάνωση του κυνηγιού και είχε την γενική εποπτεία, φορούσε δε και ειδικά ενδύματα. Φαίνεται ότι η ιερακοτροφία διεδόθη δια των σταυροφόρων εκ της Ανατολής. Έκτοτε και Φράγκοι ιππότες και Έλληνες και Βενετοί άρχοντες έτρεφαν «ιέρακες χάριν κυνηγίου».Στην κεντρική Ευρώπη άρχισε να ασκείται από την αρχή του Μεσαίωνα, αλλά γνώρισε την κορύφωση της δόξας του στην εποχή του Λουδοβίκου ΧΙΙΙ, οπότε έκριναν την αξία και τα προτερήματα ενός αριστοκράτη από το πόσο σπουδαία ήταν τα πουλιά του ! Λείψανα μπορούν επίσης να βρεθούν σε αρχαιολογικούς χώρους σε όλη τη μεσαιωνική Ευρώπη (Gorobets & Kovalchuk, 2017; Tyrberg, 2002; Zinoviev, 2016).

Το Falconry (όπως αναφέρεται στα Αγγλικά η Ιερακοθηρία), έχασε σύντομα τη δημοτικότητά του στη Δύση – εν μέρει λόγω της κυκλοφορίας του ακριβούς πυροβόλου όπλου. Μόνο οι βασιλιάδες το διατήρησαν μέχρι και σήμερα προσπαθούν να αναβιώσουν αυτή τη δραστηριότητα. Οι ευγενείς συνήθως τότε, δεν ασχολούνταν με την εκπαίδευση των πουλιών τους. Αντίθετα, προσέλαβαν γερακάρηδες οι οποίοι πληρώνονταν υπερβολικά χρηματικά ποσά για να δουλέψουν για βασιλιάδες ή άλλους ευγενείς. Ο επαναλαμβανόμενος διαγωνισμός President Cup Falcon που πραγματοποιείται στο Άμπου Ντάμπι απονέμει βραβεία εκατομμυρίων δολαρίων και, σε συνδυασμό με αρκετούς άλλους μικρότερους διαγωνισμούς, έχουν μετατρέψει τα γεράκια σε πολύτιμα αγαθά (Holden, 2018; Jacobs, 2019). Χιλιάδες γεράκια διακινούνται διεθνώς κάθε χρόνο (CITES Trade Database, 2019) και τα γεράκια πωλούνται συχνά για αρκετές χιλιάδες δολάρια (Fleming, Douse, & Williams, 2011). Tο εμπόριο και η μακρά ιστορία του γερακιού αναμειγνύονται με ένα σύνθετο παρελθόν άμεσων συγκρούσεων μεταξύ ανθρώπων και αρπακτικών πτηνών.

Εξοπλισμός

Ένα κουδούνι, ή ένα ζευγάρι κουδουνιών, στα πόδια του (που συνδέονται μέσω μικρών δερμάτινων λωρίδων που ονομάζονται bewits), το οποίο ακούγεται από μεγάλη απόσταση.
Ταυτότητα στο πόδι, στις περισσότερες χώρες.
Λωρίδες από ισχυρό δέρμα (σήμερα συχνά από καγκουρό) που ονομάζονται jeses και στα δύο πόδια.
Πολύ συχνά, ένας πομπός τηλεμετρίας, ώστε να μπορεί να ανακτηθεί εάν χαθεί κατά την ελεύθερη πτήση.

Εκπαίδευση

Τα γεράκια είναι πάντα δεμένα, μ’ ένα λεπτό σχοινί το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 15-40 μέτρων και για να μην αγριεύουν τους φορούν κουκούλα. Τα ταΐζουν άλλα ζώα για να ελέγχουν πόσο πεινασμένο είναι το πουλί. Η δίαιτα ενός πτηνού μετριέται προσεκτικά για τον έλεγχο του βάρους του,για αυτό τα ζυγίζουν καθημερινά καθώς το βάρος καθορίζει πόσο πεινασμένο είναι το πουλί και πώς θα ενεργήσει. Ένα πουλί που είναι υπέρβαρο είναι πιο πιθανό να πετάξει μακριά ή να μην κυνηγήσει ένω ένα πουλί που είναι λιποβαρές θα ενεργήσει επιθετικά. Από απόσταση 20-30 μέτρων, ο βασικός εκπαιδευτής σφυρίζει συνθηματικά και το μικρό γεράκι από το οποίο ήδη έχει αφαιρεθεί η κουκούλα, σπεύδει στο γαντοφορεμένο χέρι του για να γευτεί το μεζέ του, ένα ορτύκι – συνήθως κατεψυγμένο. Κοινή πρακτική εκπαίδευσης της στέρησης τροφής από τα πουλιά μέχρι να ανταποκριθούν στον άνθρωπο.

Επιλεκτική Αναπαραγωγή

Τα επιστημονικά δεδομένα επισημαίνουν ότι κανένα είδος αρπακτικών δεν είναι σε αιχμαλωσία αρκετό καιρό ώστε να έχει υποστεί επιτυχή επιλεκτική αναπαραγωγή για τα επιθυμητά χαρακτηριστικά. Η αναπαραγωγή αρπακτικών σε αιχμαλωσία για πολλές γενιές τείνει να έχει ως αποτέλεσμα, είτε σκόπιμα, είτε αναπόφευκτα ως αποτέλεσμα της αιχμαλωσίας, την επιλογή ορισμένών χαρακτηριστικών, όπως:αντίσταση σε αρρώστειες, ικανότητα επιβίωσης και αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία και καταλληλότητα (στις περισσότερες περιπτώσεις) για αλληλεπιδράσεις με ανθρώπους. Τα πουλιά που έδειχναν απροθυμία να κυνηγήσουν με ανθρώπους απορρίπτονταν τις περισσότερες φορές. Η τακτική του imprint της αποτύπωσης δηλαδή είναι μια πτυχή της αναπαραγωγής που προέκυψε λόγω της εκμετάλλευσης εκπαιδευμένων αρπακτικών και των χειριστών τους από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η αποτύπωση είναι μια μορφή μάθησης κατά την οποία ένα ζώο αποκτά την αίσθηση της αναγνώρισης του είδους. Τα πουλιά δεν γνωρίζουν αυτόματα τι είδος είναι όταν εκκολάπτονται – αποτυπώνουν οπτικά στους γονείς τους κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης περιόδου ανάπτυξης. Μετά την αποτύπωση, θα ταυτιστούν με αυτό το είδος δια βίου. Αυτά τα πουλιά, αρσενικά και θηλυκά, αποτυπώνουν τους γερακάρηδες ως συντρόφους, τους φλερτάρουν, απαιτούν προσοχή και συναναστροφή, και μεγαλώνουν τα μικρά τους θεωρώντας τον γερακάρη ερωτικό τους σύντροφο (Weaver and Cade 1985, Fox 1995).

Τεχνητή Γονιμοποίηση

Κατά την αναπαραγωγή τους το σπέρμα αποσπάται με σύζευξη με άλλο αντικείμενο (το οποίο το πουλί έχει εκπαιδευτεί προηγουμένως να χρησιμοποιεί ένα καπέλο ένα μαξιλάρι ή ένα γάντι) ή ένας τριχοειδικός σωλήνας τοποθετείται στην άκρη των θηλών και το σπέρμα ρέει μέσα του. Η διαδικασία συλλογής σπέρματος από αρσενικά γεράκια θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής:ο γερακαρης πιάνει το γεράκι και στη συνέχεια βάζει την κουκούλα στην κορυφή του κεφαλιού του αρσενικού για να μην του επιτρέπει να δει τι συμβαίνει γύρω του. Μετά το πιάνει από πίσω, χρησιμοποιώντας την πετσέτα για να το ελέγξει και για να αποφύγει τραυματισμό από το ράμφος ή τα δυνατά και αιχμηρά νύχια του.Έπειτα το γεράκι τοποθετείται στην αγκαλιά του με την πλάτη του κάτω για να τεθεί υπό έλεγχο. Μετά από αυτό, η άκρη της πετσέτας τοποθετείται στο κεφάλι του για να το ηρεμήσει. Αφού κατακάθεται, τα πόδια του πιάνονται ανάμεσα στα δάχτυλα του αριστερού χεριού του χειριστή. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει τον πλήρη έλεγχο στα πόδια του γερακιού και έπειτα ξεκινάει το μασάζ και η διαδικασία διέγερσης και συλλογής σπέρματος.

Eυζωία

Tα αρπακτικά πουλιά που χρησιμοποιούνται όπως το γεράκι και ο αετός τα οποία είτε εκτρέφονται είτε κρατούνται σε αιχμαλωσία σε ζωολογικούς κήπους εξακολουθούν να είναι άγρια ζώα και εξακολουθούν να έχουν όλα τα φυσικά ένστικτα και τις ανάγκες τους όπως όλα τα ζώα στη φύση. Δεν υπάρχουν βιολογικές διαφορές μεταξύ των εκτρεφόμενων γερακιών και των άγριων ομολόγων τους του ίδιου είδους, ανεξάρτητα από το πολιτιστικό ή νομικό υπόβαθρο του γερακιού. Αυτό περιλαμβάνει τη δυνατότητα εκτέλεσης φυσικών συμπεριφορών, και αναμφισβήτητα η πιο θεμελιώδης για αυτά είναι η πτήση. Υπάρχει άμεση ανάγκη να θεσπιστούν κανόνες ευζωίας που να εναρμονίζονται με τα νέα επιστημονικά δεδομένα και τις επακόλουθες νέες αντιλήψεις. Οι πέντε ελευθερίες δεν είναι ένα ικανοποιητικό πλαίσιο ευζωίας, είναι κυρίως ελευθερίες από αρνητικές συναισθηματικές καταστάσεις (πείνα, δίψα, ασθένεια, ταλαιπωρία, πόνος, φόβος, αγωνία, κλπ.). Η πέμπτη ελευθερία δηλαδή η έκφραση φυσιολογικών συμπεριφορών αφορά και τα ζώα αιχμαλωσίας και τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι άγρια ζώα σε αιχμαλωσία δεν απολαμβάνουν καλή ευζωία (Mellor,2016). Οι πρακτικές στέρησης τροφής, πρόσδεσης και επάνδρωσης είναι ξεπερασμένες παραδόσεις στη βιομηχανία των αρπακτικών πτηνών, πρακτικές που πιστεύουμε ότι δεν πληρούν τα σύγχρονα πρότυπα καλής διαβίωσης των ζώων.

Ηθική

Πώς μπορεί τότε να τηρηθεί ο νόμος και το πιο σημαντικό να προστατεύονται τα ζώα; Τα ίδια είδη πουλιών σε διαφορετικές εγκαταστάσεις λαμβάνουν πολύ διαφορετικά επίπεδα παρακολούθησης της ευημερίας τους, πολλά εκτροφεία παραβιάζουν τους νόμους και τις οδηγίες για την καλή διαβίωση των ζώων και ο έλεγχος είναι ανεπαρκής. Επιπλέον, πως θα ελεγχθεί η ευζωία των ζώων σε κάθε ιδιώτη, κάτοχο και χρήστη;

Πόσο ενδεικτικό της νοσούσας ανθρώπινης ύπαρξης να φυλακίζει δια βίου άγρια ζώα και να τα εκπαιδεύει να πιστεύουν ότι είναι ανθρώπινα ζώα και να θεωρούν τους ανθρώπους συντρόφους τους, ενώ είναι οι εκμεταλλευτές και οι δυνάστες τους;

H Παγκόσμια Οργάνωση Ιεαρακοθηρίας έχει υιοθετήσει ηθικά μια ωφελιμιστική φιλοσοφική προσέγγιση, χρησιμοποιώντας την έννοια Meet Demands and Avoid Damage , ένα ηθολογικό σχήμα αποδεκτό από τους περισσότερους κυνηγούς, εκτροφείς και εκμεταλλευτές μη ανθρώπινων ζώων.

“Τα Έθιμα Θα Εξοικειώσουν Τους Ανθρώπους Με Οποιαδήποτε Βαρβαρότητα” είχε πεί ο George Bernard Shaw. Η “παράδοση” είναι η μόνιμη δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι προκειμένου να καλύψουν την βαρβαρότητά τους, είτε αυτή είναι στην τροφή είτε στη διασκέδαση. “Παράδοση” όμως δεν σημαίνει ηθική και ο βασανισμός και οι δολοφονίες των ζώων πρέπει να σταματήσουν. Να διατηρούμε μια παράδοση, ένα έθιμο ή μια συνήθεια για κανένα άλλο λόγο εκτός του ότι είναι παράδοση, έθιμο ή συνήθεια, είναι προφανώς μια άκυρη ορθολογιστική εξήγηση για τη συντήρηση της σκλαβιάς, της βαναυσότητας και της δολοφονίας.

Πάγια θέση μας είναι ότι τα πουλιά εκτρεφόμενα ή μή δεν ανήκουν σε κλουβιά αλλά ελεύθερα στη φύση, ότι είναι νόμιμο δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικό,η ιερακοτροφία αλλά και το κυνήγι πρέπει να καταργηθούν.

Βιβλιογραφία

Al-Daraji, H.J., & Al-Shemmary, S.A. (2016). EFFECT OF BREED OF FALCON ON SEMEN QUALITY TRAITS.

CITES Trade Database (2019). Retrieved from https://trade.cites.org/en/cites_trade/

Epstein, H. J. (1943). The origin and earliest history of falconry. Isis, 34(6), 497–509. [Google Scholar]

Fleming, L. V. , Douse, A. F. , & Williams, N. P. (2011). Captive breeding of peregrine and other falcons in Great Britain and implications for conservation of wild populations. Endangered Species Research, 14(3), 243–257. [Google Scholar]

Gorobets, L. , & Kovalchuk, O. (2017). Birds in the medieval culture and economy of the East Slavs in the 10–13th centuries AD. Environmental Archaeology, 22(2), 147–165. [Google Scholar]

Holden, L. (2018). How falcon‐racing became the new sport of kings. The Telegraph, January 16, 2018. Retrieved from https://www.telegraph.co.uk/men/the-filter/falcon-racing-became-new-sport-kings/

Jacobs, H. (2019). I woke up at dawn to follow a top falconer training the fastest creatures on earth to compete for $7 million in prizes, and found the Middle East’s oldest pastime grisly and thrilling. Retrieved from https://www.businessinsider.com/middle-east-falcons-uae-training-2019-1 [Google Scholar]

Jaques, S. D. , & Dobney, K. (2002). Avian signatures for identity and status in Anglo‐Saxon England. Acta Zoologica Cracoviensia, 45(Special issue), 7–21. [Google Scholar]

Mellor D. J. (2016). Updating Animal Welfare Thinking: Moving beyond the “Five Freedoms” towards “A Life Worth Living”. Animals : an open access journal from MDPI, 6(3), 21. https://doi.org/10.3390/ani6030021

Morgan, L. W. , & McGovern‐Hoffman, S. (2008). Noninvasive radiographic analysis of an Egyptian falcon mummy from the late period 664–332 BC. Journal of Avian Biology, 39(5), 584–587. [Google Scholar]

Müller, H. H. (1993). Falconry in central Europe in the middle ages In Desse J. & Audoin-Rouzeau F. (Eds.), Exploitation des animaux sauvages aÁ travers le temps. 4e Colloque international de l’Homme et l’Animal (pp. 431–437). Juans‐les‐Pins, France: EÂditions APDCA. [Google Scholar]

Negro, J. J. (2018). Raptors and people: An ancient relationship persisting today In Sarasola J. H., Grande J. M., & Negro J. J. (Eds.), Birds of prey (pp. 161–176). Cham, Switzerland: Springer. [Google Scholar]

Tyrberg, T. (2002). The archaeological record of domesticated and tamed birds in Sweden. Acta Zoologica Cracoviensia, 45(Spec. issue), 215–231. [Google Scholar]

WEAVER, J.D. AND T.J. CADE [EDS.]. 1985. Falcon propagation: a manual on captive breeding. The Peregrine Fund Inc., Ithaca, NY U.S.A.

Zinoviev, A. V. (2016). Early falconry in Russia: Recent finds in Novgorod the great and Tver In Szymak U. & Sianko P. (Eds.), Falconry–its influence on biodiversity and cultural heritage in Poland and across Europe (pp. 63–68). Białystok, Poland: Muzeum Podlaskie w Instytucje Kultury Województwa Podlaskiego. [Google Scholar]

Spectacles With Raptors, Falconry And Other Plights

A huge shock to public opinion was caused by the statements of G. Amyras in a question of the deputy Mera25 Kritonas Arsenis about the show with an enslaved eagle flying at the opening and in every match on the new stadium of football team AEK. In a clear but also cynical way, G. Amyras christened the show and the participation of the eagle in a football match as an “event” and exclaimed “Everything is legal”.

However, the Law 4830/2021 Article 23 states that:

“The participation, in any way and for any purpose, of any animal in any kind of performances,is prohibited not excluding educational performances.”

The same article includes an exception for “Events with the participation of animals in the context of observance of popular or local traditions”, which are allowed only if the welfare of animals and with the mandatory presence of a veterinarian throughout the event. As the law explicitly states, an event like this “is licensed by a decision of the municipal council, where the event will take place.”

Therefore, the participation of the animals in spectacles is now christened events, accompanied by a veterinarian after the approval of the competent Municipality. This means that each Municipality will judge what defines as a show, a spectacle, an event without following any protocol or criteria for inclusion of each event in one of these categories and arbitrarily include falconry as part of Greek folk tradition!

Flights over a stadium full of thousands of spectators screaming, holding sparklers, throwing smoke bombs and flares, bright flashing lights, music on the loudspeakers is a completely unsuitable environment for birds, as they can be disoriented and seriously injured or even killed. Birds are also at risk of hitting in windows, on the beams ,endure injuries or even being distanced from their handlers, as has happened in the past in other football matches where eagles or hawks were used. The notion that wildlife exists to entertain us has been obsolete for years. The show with the eagle, presupposes that he will live permanently in captivity in order sometimes a year to make a few circles over a crowded stadium. Whether it comes directly from the wild or was born in captivity, his instincts and needs are exactly the same and in no way include the entertainment of football fans. In an interview, the president of the Hellenic Falconry Association, Mr. Athanasiou states that the eagle will not be limited to flying around but that surprises await us.

PFPO has appealed to the thousands of friends and animal-friendly fans of the historical and refugee AEK to review and not support the torture and abuse but also the exploitation of any kind of animal. In addition, a letter has been sent by 8 Environmental Bodies to the President and the Management of PAE AEK on the occasion of the inauguration of its new stadium and the participation of an eagle.

Here you see how they prepare and train the eagle inside the stadium of AEK.

Falconry and Breeding Wild Birds

Falconry is the hunting of wild animals,using trained hawks and eagles. Small animals such as squirrels, hares, other birds, hares and rabbits often fall prey to these birds. There is significant trade and demand for birds of prey, especially Falcons hawks for poaching and wildlife collectors. In recent years we have seen a coordinated effort by hunters, hierarchs to legislate hunts. Unfortunately today this is a reality. In 1998, with an article in the environmental law, poaching and the use of wild animals were abolished. This was valid until 2020, when with the environmental law of K. Hatzidakis Law 4685/2020 a special overdue amendment was passed for poaching. On September 28, 2021 Deputy Minister of Finance THEODOROS SKYLAKAKIS, Deputy Minister of Environment and Energy GEORGE AMYRAS and Deputy Minister of Rural Development and Food SYMEON KEDIKOGLOU signed new JMC: Regulation of issues for the use of falcons for hunting.

Origin

Hunting has no definitive proven origin (Epstein, 1943; Negro, 2018), experts have concluded from the first evidence that the practice is centuries old, dating back to the ancient cultures of the Far and Near East (Negro, 2018). The first documented record is based on images from the Middle East of 720 BC. about. It is also known to have been widespread in China in 650 BC and in much of the Far East in 300-700 AD. The Chinese and Mongols hunted hawks for centuries before its coming to NW Europe. It was also very popular as a “royal sport between Europeans and Asians in the period 500-1600 AD. Genghis Khan (12th century) and the British royal court (16th and early 17th century) were particularly fond of hunting. Falcons were commonly kept as pets and sacred animals by the ancient Egyptians and were regularly mummified (Morgan & McGovern-Hoffman, 2008). In Europe, falconry was practiced by the southern peoples and the Sicilians and by the Romans only around 300 AD. The ancient Greeks were familiar with falconry because of trade and their contact with the Asian peoples especially to the Thracians and is also mentioned by Aristotle. Its main origin, however, is from the East and in the most remote steppe mountainous lands of Asia.

Throughout the Middle Ages, poaching spread to westEurope, where it became a status symbol (Jaques & Dobney, 2002; Müller, 1993). During the Byzantine era, hunting was carried out by other means and with hawks by falconers, “the one who feeds or trains the wild birds to hunt was called a falconer”. The royal hunts were always monitored by the falconers and their leader undertook the organization of the hunt and had general supervision, and he also wore special clothes. It seems that falconry spread through the crusaders from the East. From then on, both Frankish knights and Greek and Venetian lords bred “falcons for hunting”. In Central Europe it began to be practiced from the Middle Ages, but reached its peak of glory in the time of Louis XIII, when they judged the value and advantages of an aristocrat from how great his birds were! Remains can also be found at archeological sites throughout medieval Europe (Gorobets & Kovalchuk, 2017; Tyrberg, 2002; Zinoviev, 2016).

Falconry soon became popular in the West – in part because of the proliferation of expensive firearms. Only kings have preserved it to this day trying to revive this activity. The nobles usually then, were not engaged in the training of their birds. Instead, they hired old men who were paid too much to work for kings or other nobles. The repeated President Cup Falcon competition in Abu Dhabi has won millions of dollars and, combined with several other smaller competitions, has turned hawks into valuable goods (Holden, 2018; Jacobs, 2019). Thousands of hawks are traded internationally each year (CITES Trade Database, 2019) and hawks are often sold for several thousand dollars (Fleming, Douse, & Williams, 2011). The hawk’s trade and long history are mixed with a complex past of direct human-to-bird conflict.

Equipment

A hood, which is used in the manning process (acclimatising to humans and the human world) and to keep the raptor in a calm state,
A bell, or pair of bells, on its legs (attached via small leather strips called bewits), which can be heard from a fair distance.
An identity band on the leg, in most countries.

Strips of strong leather (nowadays often kangaroo) called jesses on both legs.
Very often, a telemetry transmitter, so that it may be recovered if lost during free flight.

Training

The hawks are always tied, with a thin rope which ranges between 15-40 meters and in order not to get wild they wear a hood. They feed other animals to control how hungry the bird is. A bird’s diet is carefully weighed to control its weight, so they are weighed daily, as the weight determines how hungry the bird is and how they will act. A bird that is overweight is more likely to fly away or not chase while a bird that is underweight will act aggressively. From a distance of 20-30 meters, the basic trainer whistles and the little hawk, from which the hood has already been removed, rushes to his gloved hand to taste his meze, a quail – usually frozen. Common training practice of feeding birds from birds to humans.

Selective Reproduction

Scientific data indicate that no species of predator has been in captivity long enough to have successfully selectively reproduced for the desired characteristics. Captive breeding predators for many generations tend to result, either intentionally or inevitably as a result of captivity, in the selection of certain characteristics, such as disease resistance, ability to survive and reproduce in captivity, and suitability (in most cases) to interact with people. Birds that showed reluctance to hunt with humans were often discarded. The imprint tactic is an aspect of reproduction that has emerged from the exploitation of trained predators and their handlers since the early 1970s. Imprinting is a form of learning in which an animal acquires a sense of species recognition. Birds do not automatically know what species they are when they hatch – they visualize their parents during a critical period of development. Once imprinted, they will be identified with this species for life. These birds, male and female, imprint the falconers as companions, flirt with them, demand attention and companionship, and raise their young regarding the falconers as their sexual companion (Weaver and Cade 1985, Fox 1995).

Artificial Insemination

During reproduction semon is removed by mating with another object (which the bird has been previously trained to use such as a hat, a pillow or a glove) or a capillary tube is placed at the tip of the nipples and the sperm flows into it. The process of collecting semen from male hawks could be summarized as follows: the hawk catches the hawk and then puts the hood on top of the male’s head to prevent him from seeing what is happening around him. Then he grabs it from behind, using the towel to control it, to avoid injury from his beak or his strong and sharp nails. Then the hawk is placed with his back down to be brought under control. After that, the tip of the towel is placed on his head to calm him down. After sitting down, his feet are caught between the toes of the operator’s left hand. This process allows complete control of the hawk’s legs and then the falconer begins the massage and the process of stimulation and sperm collection.

Welfare

Birds of prey used such as eagles that are either bred or kept in zoos are still wild animals and still have all their natural instincts and needs like all animals in nature. There are no biological differences between farmed hawks and their wild counterparts of the same species, regardless of the hawk’s cultural or legal background. This includes the ability to perform natural behaviors, and arguably the most fundamental to them is flight. There is an urgent need to establish welfare rules that are in line with new scientific data and subsequent new insights. The five freedoms are not a satisfactory framework of well-being, they are mainly freedoms from negative emotional states (hunger, thirst, illness, suffering, pain, fear, agony, etc.). The fifth freedom, that is, the expression of normal behaviors, also concerns captive animals, and scientific evidence shows that captive wild animals do not enjoy good welfare (Mellor, 2016). Food deprivation, tethering and manning practices are outdated traditions in the bird of prey industry, practices that we believe do not meet modern animal welfare standards.

Ethics

How then can the law be adhered to and most importantly protect the animals? The same species of birds in different establishments receive very different levels of monitoring of their well-being, many farms violate the laws and guidelines for animal welfare and control is insufficient. In addition, how will the welfare of animals be controlled for each individual, owner and user?

How indicative of the diseased human mentality is to imprison wild animals for life, train them to believe that they are human animals and to consider humans as their companions, while being their exploiters and tyrants?

The World Hunting Organization has morally adopted a utilitarian philosophical approach, using the concept of Meet Demands and Avoid Damage, an ethical pattern accepted by most hunters, breeders and exploiters of non-human animals.

“Customs Will Familiarize People With Any Barbarism,” said George Bernard Shaw. “Tradition” is the permanent excuse that people use to cover up their barbarity, whether it is in food or in entertainment. “Tradition”, however, does not mean morality and the torture and killing of animals must stop. To maintain a tradition, a custom, or a custom for any reason other than a tradition, custom, or custom is obviously an invalid rational explanation for perpetuating slavery, cruelty, and murder. PFPO’s position is that birds, whether bred or not, do not belong to cages but are free in nature.What is legal does not mean that it is moral too, falconry and hunting must be abolished.

Bibliography