Για την Ταξική Πάλη και την Απελευθέρωση των Ζώων – Για την Πρωτομαγιά!
Επισφαλείς θέσεις εργασίας για μισθούς πείνας, ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και καταστροφή της φύσης, ρατσιστικές αναταραχές κατά προσφύγων και μεταναστών, διαρκής εκμετάλλευση γυναικών· όλα συμβάλλουν σε ένα ισοζύγιο ταξικής πάλης προς όφελος των από πάνω. Την ίδια ώρα, τα ζώα βασανίζονται και σκοτώνονται κατά μαζικό τρόπο για το κέρδος.
Ωστόσο, οι αριστεροί που βγαίνουν στους δρόμους την Πρωτομαγιά, την ημέρα του αγώνα της εργατικής τάξης, έχοντας κατά νου και την απελευθέρωση των ζώων, προσελκύουν «ύποπτα» βλέμματα για δύο λόγους. Από τη μία, η αντικαπιταλιστική αριστερά δεν γνωρίζει από πού να ξεκινήσει όσον αφορά την απελευθέρωση των ζώων και από την άλλη, το κίνημα απελευθέρωσης των ζώων δεν αγωνίζεται ενάντια στην μισθολογική δουλεία. Κι όμως και οι δύο έχουν έναν κοινό εχθρό που πρέπει συλλογικά να αντιμετωπίσουν: το Κεφάλαιο.
Εργάτες, Φύση και Ζώα: Χρησιμοποιούνται, Καταστρέφονται και Σκοτώνονται για το Κέρδος
Μόνο στην Ευρώπη, εκατοντάδες εκατομμύρια ζώα -όντα καθόλα «ικανά» να υποφέρουν- εκτρέφονται και παχύνονται για την παραγωγή γάλακτος υπό πίεση ή θανατώνονται σε σφαγεία. Βασανίζονται βάναυσα σε πειράματα ως μέρος της φαρμακευτικής βιομηχανίας, σκοτώνονται για το δέρμα ή τη γούνα τους στη βιομηχανία ενδυμάτων και στους ζωολογικούς κήπους και τα τσίρκα, βασανίζονται για δημόσια ψυχαγωγία.
Η βιομηχανία κρέατος είναι σπατάλη πόρων και υπεύθυνη για ένα μεγάλο μέρος εκπομπών CO2 που ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή. Καταστρέφει τόσο τη γη όσο και τους υδάτινους πόρους και καταστρέφει τους όρους ύπαρξης για αμέτρητους ανθρώπους στις περιφέρειες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος μέσω φθηνών εξαγωγών αποβλήτων κρέατος, τα οποία δεν είναι δυνατόν να πωληθούν στην Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, οι μεγιστάνες του ολιγοπωλίου που είναι η βιομηχανία κρέατος παρουσιάζονται ως επιχειρηματίες που ενεργούν με βιώσιμο τρόπο -κάτι εντελώς γελοίο και όχι μόνο απλώς για λόγους θανάτωσης των ζώων και καταστροφής της φύσης. Είναι επίσης γεγονός ότι η κατάσταση για τους εργαζόμενους που εξαρτώνται μισθολογικά από τη βιομηχανία αυτή μπορεί να γίνει χειρότερη. Πρόκειται κυρίως για μετανάστες οι οποίοι, κάτω από επισφαλείς συνθήκες εργασίας και συχνά επισφαλή απασχόληση, εκτελούν τις δυσκολότερες εργασίες για μισθούς πείνας -η οργάνωση σε συνδικάτα πολεμήθηκε σε πολλά μέρη. Εν συντομία: Η βιομηχανία των ζώων αποτελεί εμβληματικό παράδειγμα εκμετάλλευσης ανθρώπων, ζώων και καταστροφής της φύσης από το Κεφάλαιο.
Καμία Απελευθέρωση Ζώων χωρίς Ταξική Πάλη
Έτσι, η αλματώδης αύξηση βασανισμών των ζώων, όπως θα διατείνονταν ορισμένοι φιλόζωοι, δεν οφείλεται σε αίσθημα ανωτερότητας έναντι των ζώων ή στην απόρριψή τους (των ζώων) – με άλλα λόγια, σπισισμός. Οφείλεται στο ότι η παραγωγή λουκάνικων και άλλων παρόμοιων προϊόντων είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρα. Δεν είναι αρκετό να προβάλουμε τον αντισπισισμό ώστε να ελευθερώσουμε τα ζώα. Επίσης, δεν είναι αρκετό να απαντήσουμε στην εκμετάλλευση των ζώων με κατανάλωση vegan προϊόντων. Όσο υπάρχει κέρδος, τότε επιχειρηματίες, εκ των οποίων κάποιοι είναι και οι ίδιοι παραγωγοί προϊόντων κρέατος, θα παράγουν επίσης προϊόντα vegan. Η παραγωγή κρέατος συνεχίζεται να αυξάνεται. Αρκετοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουνε οικονομικά τα πολύ ακριβότερα vegan τρόφιμα, ακόμη και εάν το ήθελαν. Πέρα από όλα, η αστική τάξη θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να αποκομίσει κέρδη από την εκμετάλλευση ζώων όσο ο καπιταλισμός υπάρχει. Όποιος δεν μπορεί να αντισταθεί θα ενσωματωθεί στη διαδικασία εκμετάλλευσης του Κεφαλαίου – ούτε ο άνθρωπος, ούτε το ζώο ούτε η φύση είναι ασφαλείς από τη λογική του κέρδους.
Καμία Ταξική Πάλη χωρίς Απελευθέρωση των Ζώων
Η αντικαπιταλιστική αριστερά συχνά απορρίπτει τους απελευθερωτές των ζώων ως μικροαστούς ηθικολόγους ή ως αφελείς που μποϋκοτάρουν την κατανάλωση. Παρόλο που αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται συχνά ως δικαιολογία για να αγνοηθεί ο βασανισμός των ζώων και να απορριφθεί ο αγώνας για την απελευθέρωσή τους. Ωστόσο, για εκείνους που αγωνίζονται για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και δυστυχία, δεν υπάρχουν λογικές βάσεις για να εξαιρεθούν τα ζώα ως αντικείμενα απελευθέρωσης από την καπιταλιστική ταξική κοινωνία.
Η επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ έγραψε κάποτε από τη φυλακή ότι είδε στρατιώτες να χτυπάνε ένα βουβάλι: «Στάθηκα εκεί και το πλάσμα με κοίταξε, δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλά μου -ήταν τα δάκρυά του, κανείς δεν θα μπορούσε να ριγήσει, με τον πιο οδυνηρό τρόπο, για τον πιο αγαπημένο αδελφό, όπως έκανα εγώ, μέσα στην αδυναμία μου σε αυτόν τον σιωπηλό πόνο». Ορθώς θεώρησε ότι δεν υπάρχει λόγος να αποκλείσουμε τα ζώα από τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μας αφού τελικά μοιράζονται με τον άνθρωπο έναν ουσιώδους σημασίας κοινό τόπο: την «δυνατότητα» να νιώθουν τον πόνο. Η επαναστατική δύναμη της συμπόνοιας της, λειτουργεί ως εφαρμόσιμο παράδειγμα: ας προσπαθήσουμε για έναν κόσμο στον οποίο η εκμετάλλευση, ο πόλεμος και η δολοφονία μένουν στο ιστορικό παρελθόν, έναν κόσμο στον οποίο ο βασανισμός που παράγει η κοινωνία τελειώνει.
Μαζί για μία Απελευθερωμένη Κοινωνία!
Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια τέτοια απελευθερωμένη κοινωνία, τότε πρέπει να τελειώσουμε με τον καπιταλισμό. Ο ταξικός αγώνας πρέπει να διεξαχθεί για όλους εκείνους που υποφέρουν υπό την κυριαρχία του Κεφαλαίου και τους οποίους εκμεταλλεύονται προς όφελός του. Επομένως πρέπει να αγωνιστούμε και για τα ζώα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν όλες οι αντι-καπιταλιστικές δυνάμεις ενεργήσουν συλλογικά, όταν τα επαναστατικά, οικολογικά και απελευθερωτικά κινήματα αγωνιστούν μαζί ενάντια στην αστική τάξη. Η Πρωτομαγιά, η ημέρα του αγώνα του προλεταριάτου και όλων των επαναστατών, είναι μια κατάλληλη ημέρα για να ξεκινήσει αυτή η συνεργασία με αλληλεγγύη.
Ας προχωρήσουμε μαζί σε επαναστατικές και συνδικαλιστικές διαδηλώσεις και να απαιτήσουμε την απαλλοτρίωση, την κοινωνικοποίηση και την αλλαγή της βιομηχανίας κρέατος! Ας αγωνιστούμε για έναν ορθολογικό τρόπο παραγωγής που είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας -για τη συμφιλίωση μεταξύ ανθρώπων, ζώων και φύσης.
Η Συμμαχία για τον Μαρξισμό και την Απελευθέρωση των Ζώων