Συνέντευξη με την Νατάσα Μπομπολάκη Πρόεδρο της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας για το νέο νομοσχέδιο για την προστασία των ζώων.
Τι είδους ζώα εννοούμε με τον όρο «ζώα συντροφιάς» και πώς προστατεύονται με βάση το νέο νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε για τη βελτίωση της ζωής τους; H Πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, Νατάσα Μπομπολάκη μας δίνει απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα γύρω από την προστασία των ζώων συντροφιάς με αφορμή όσα κατατέθηκαν στο Υπουργικό συμβούλιο;
Τι έχει πάει τόσο στραβά στην νεοελληνική κουλτούρα ώστε το ζώο να αντιμετωπίζεται ιδιοκτησιακά ως αντικείμενο;
Τα ανθρώπινα και μη ζώα είναι μέρος της φύσης και του περιβάλλοντος. Η χώρα μας και οι Κυβερνήσεις της ποτέ δεν έδωσαν σημασία στο να αποκτήσει ο Έλληνας από τα μικρά του χρόνια περιβαλλοντική και φιλοζωική συνείδηση. Ακόμη και τώρα που το περιβάλλον κραυγάζει για τη σωτηρία του και που η κακοποίηση των ζώων χτυπάει κόκκινο και τα θέματα αυτά βρίσκονται την τελευταία 20ετία τελευταία στην ατζέντα όλων των κυβερνήσεων. Σήμερα βλέπουμε κάποια δειλά βήματα στον τομέα της κακοποίησης, που όμως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το βάθος και την έκταση του προβλήματος.
Μπορείτε να μας δώσετε κάποια πρόσφατα αριθμητικά ετήσια δεδομένα ενδεικτικά του αριθμού των αδέσποτων, των κακοποιημένων, των αστείρωτων και των υοθετημένων;
Τα αδέσποτα στη χώρα μας αγγίζουν τα 3.000.000 εκ των οποίων τα 2.000.000 είναι γάτες που η συντριπτική πλειοψηφία των Δήμων αρνείται να στειρώσει επειδή θεωρεί ότι δεν δημιουργούν προβλήματα στους ανθρώπους όπως οι σκύλοι. Από δε τα 3.000.000 αδέσποτα μόνο το 10% κατά την δική μου άποψη, που δεν είναι θεωρητική αλλά ακουμπά σε αυτό που ζω στους ελληνικούς δρόμους τόσα χρόνια, είναι στειρωμένα. Δεμένα είναι το 80% των ιδιόκτητων σκυλιών και αγγίζει το 100% στα χωριά, τις μικρές πόλεις, τον ορεινό όγκο όλης της επικράτειας. Υπολογίζουμε λαμβάνοντας υπόψη μας ότι δεν περνάει ημέρα που να μην δηλητηριάζονται ζώα συντροφιάς σε όλη την επικράτεια ,μαζί με τις άλλες μορφές κακοποίησης σε όλα τα είδη ζώων, αυτές ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες το χρόνο. Όσον αφορά τις υιοθεσίες, οι Έλληνες δεν υιοθετούν ζώα συντροφιάς και ένα ποσοστό από αυτούς δυστυχώς αγοράζουν από τα καταστήματα πώλησης ένα κατοικίδιο ράτσας συμβάλλοντας έτσι και στον μη περιορισμό των αδέσποτων αλλά και στις τραγικές συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης που ζουν τα ζώα στα puppy mills, που έχουν μεταβληθεί σε μηχανές παραγωγής κουταβιών και γατιών.
Θεωρείτε πως άργησε τόσα χρόνια να παρθεί η απόφαση ενός πιο ολοκληρωμένου σχεδίου;
Φυσικά και άργησε. Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, ως μέρος κι αυτές της γενικότερης κοινωνίας, δεν έχουν κουλτούρα γύρω από τα ζώα, δεν τους ενδιέφεραν. Το αρμόδιο υπουργείο μέχρι σήμερα, το ΥΠΑΑΤ και όλοι οι υπουργοί που πέρασαν από αυτό την τελευταία το λιγότερο 20ετία, αδιαφόρησαν για τα αίτια που γεννούσε το πρόβλημα, δεν άκουγαν τις φωνές των φιλοζωικών οργανώσεων που γνώριζαν τι συμβαίνει και πως μπορεί να θεραπευτεί, υπέκυπταν στις απαιτήσεις αλλότριων που υπεράσπιζαν μέσα από τα ζώα τα συντεχνιακά τους συμφέροντα κι έτσι φθάσαμε σήμερα η χώρα μας να έχει 3.000.000 αδέσποτα, σκύλους και γάτες.
Ας μιλήσουμε για τις δολοφονίες και κακοποιήσεις ζώων. Μέσα στην καραντίνα αυξήθηκαν ή μειώθηκαν; Tι θέση καταλαμβάνουμε στον ευρωπαϊκό δείκτη όσον αφορά τα ζώα συντροφιάς και τι γνώμη έχετε για τις ποινές που ισχύουν μέχρι τώρα σε αυτές τις περιπτώσεις;
Η κακοποίηση των ζώων έχει πάρει διαστάσεις παθογένειας στην ελληνική κοινωνία και δεν έχει ουδόλως ανασχεθεί ακόμη και μετά την θέσπιση του κακουργήματος για ορισμένες περιπτώσεις. Η δε περίοδος του covid19 συνέβαλλε στην ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των δολοφονιών χιλιάδων ζώων το χρόνο στη χώρα μας και έγιναν ακραίοι και ιδιαίτερα ειδεχθείς οι τρόποι βασανισμού και θανάτωσής τους. Γεγονός ιδιαίτερα ανησυχητικό για το που βαδίζει η ελληνική κοινωνία ζώων. Η χώρα μας ανάμεσα στα μέλη της Ε.Ε. έχει εδώ και χρονιά μια πρωτιά: αυτή της κακοποίησης των ζώων. Αν ρωτήσεις κάποιον άλλο Ευρωπαίο πολίτη τι σημαίνει για σας η Ελλάδα, θα απαντήσει «ήλιος , θάλασσα και κακοποίηση των ζώων». Και φυσικά μιλάμε για την κακοποίηση όλων των ειδών, ιπποειδών, κτηνοτροφικών, κουνελιών, πτηνών κοκ.
Ποια είναι η ευθύνη των κτηνοτρόφων εκτός από τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς απέναντι στην όλη κατάσταση;
Είναι κοινό μυστικό ότι οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι συμβάλλουν τα μέγιστα στην συνεχή ροή χιλιάδων αδέσποτων στην Ελλάδα. Για την Ομοσπονδία μας, το γεγονός ότι επιτρέπεται η μια γέννα πριν την στείρωση και με δεδομένο ότι οι κυνηγοί, οι κτηνοτρόφοι, αλλά και πολλοί άλλοι πολίτες έχουν και 4 και 5 ζώα, η μια γέννα που προτείνει το νομοσχέδιο θα δημιουργεί και πάλι χιλιάδες αδέσποτα, απλά θα είναι λιγότερα από πριν.
To νέο θεσμικό πλαίσιο για τα ζώα συντροφιάς και τα αδέσποτα που παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο κινείται σε σωστή κατεύθυνση;
Ναι, θεωρούμε ότι η κατεύθυνση που δίνεται είναι θετική. Χρειάζονται βέβαια περαιτέρω βελτιώσεις, ώστε να έχουμε ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και βέβαια να μην υποχωρήσει η κυβέρνηση στις πιέσεις που δέχεται από ομάδες και κυκλώματα που δεν ενδιαφέρονται για τα ζώα και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, αλλά για τα επαγγελματικά τους συμφέροντα, που νομίζουν ότι θίγονται.
Ποιo είναι το σημαντικότερο από τα πάγια αιτήματα του φιλοζωικού κινήματος για χρόνια που φαίνεται να μπαίνει προς διευθέτηση με το νέο νομοσχέδιο;
Όλα όσα αναφέρονται στον άξονα που θα κινηθεί το νομοσχέδιο είναι σημαντικά. Η υποχρεωτική στείρωση των ιδιοκτητών ζώων -που όμως αφήνει πολλά παράθυρα και δεν είναι καθολική- οι κάποιες αλλαγές στη διαχείριση από τους Δήμους που τίθενται υπό την εποπτεία της Ειδικής Επιτροπής Παρακολούθησης με πρόβλεψη κυρώσεων όταν η διαχείριση δεν είναι σωστή, η δυνατότητα μεγάλης μερίδας φτωχοποιημένων Ελλήνων που έχουν κατοικίδια να τα στειρώνουν δωρεάν, η πάταξη της παράνομης εκτροφής και πώλησης από χιλιάδες άτομα και φυσικά η απαγόρευση πώλησης ζώων συντροφιάς από τα pet-shops- λες και είναι αντικείμενα και πάμε να διαλέξουμε ποιο παπούτσι μας αρέσει.
Oι ιδιοκτήτες και οι κηδεμόνες ζώων έχουν κάνει κάποιες κινήσεις σήμερα σε σχέση με το παρελθόν όσον αφορά την διαδικασία της στείρωσης προκειμένου να προφυλάσσουν τα ζώα που γεννούν ανεξέλεγκτα;
Μόνο ένα 10% των κηδεμόνων ζώων συντροφιάς έχουν αποκτήσει την κουλτούρα της στείρωσης που μόνο οφέλη έχει για το ίδιο το ζώο αλλά και για το φαινόμενο της αδεσποτείας, που έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις στη χώρα μας
Ποια είναι τα παράπονα σας όσον αφορά τους Δήμους και τη διάθεση των χρημάτων τους προς τα ζώα;
Οι Δήμοι κατ’ αρχήν αφέθηκαν από την κεντρική εξουσία αβοήθητοι και χωρίς χρηματοδότηση για να αντιμετωπίσουν ένα τεράστιο θέμα. Αυτό το γεγονός μαζί με την έλλειψη φιλοζωικής συνείδησης από τους αιρετούς αλλά και τους διοικητικούς υπαλλήλους των Δήμων και οι πελατειακές – ρουσφετολογικές σχέσεις των αιρετών με τους ψηφοφόρους τους, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα εγκληματικών πράξεων ή παραλείψεων εις βάρος των ζώων σε όλα τα επίπεδα.