Στα πλαίσια των συναντήσεών της με τα κόμματα της Βουλής συναντήθηκε η πρόεδρος της ΠΦΠΟ Νατάσα Μπομπολάκη με την Ελληνική Λύση και τη βουλευτή Σοφία Ασημακοπούλου.
Επίσης την Παρασκευή 13/05 μίλησε η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Νατάσα Μπομπολάκη, κατόπιν πρόσκλησης, στο συνέδριο του ΜέΡΑ 25.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την ομιλία της στο συνέδριο του ΜέΡΑ 25
Αγαπητοί φίλοι,
Στη συνείδησή μας το Μερα25 διαφέρει από τα άλλα κόμματα .
Ξεχωρίζει γιατί οι θέσεις του όσον αφορά τα μη ανθρώπινα ζώα, προσεγγίζουν αρκετές από τις θέσεις του φιλοζωικού και ακτιβιστικού κινήματος γι’ αυτά, γουνοφόρα, κυνήγι, συντροφιάς κλπ.
Μείνετε έτσι, συνεχίστε έτσι, χωρίς εκπτώσεις και αλλοτριώσεις, γιατί η ηθική αντιμετώπιση και ο σεβασμός της έννοιας της ζωής, σε όποιο είδος κι αν ανήκει, πρέπει να είναι ο κάθε κοινωνίας και κοινωνικού συστήματος ακρογωνιαίος λίθος.
Η ηθική αντιμετώπιση των ζώων από τον άνθρωπο, δεν είναι σημερινό ζήτημα, αλλά απασχολεί διαρκώς την ανθρώπινη σκέψη και τη φιλοσοφία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Η εξέλιξη της φιλοσοφικής σκέψης δεν οδήγησε ωστόσο ακόμη στην αναγνώρισης δικαιωμάτων των ζώων παρά μόλις κατά τους τελευταίους αιώνες. Χαρακτηριστικό είναι ότι περί τα τέλη του 18ου αιώνα, το αίτημα αυτό θεωρήθηκε εξίσου αστείο και παράλογο με το αίτημα του φεμινιστικού κινήματος για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των γυναικών. Οι πρώτες φιλοσοφικές μελέτες στις οποίες υποστηρίχθηκε το φυσικό δικαίωμα των ζώων για ζωή και ελευθερία κατ’ αντιστοιχία των δικαιωμάτων του ανθρώπου δημοσιεύθηκαν κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οπότε και υιοθετήθηκαν τα πρώτα νομοθετήματα για την προστασία των ζώων στην Αγγλία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα αλλάζει ουσιωδώς, καθώς διαπιστώνεται ραγδαία αύξηση του αριθμού των ζώων που χρησιμοποιούνται σε πειράματα διεθνώς, διογκώνονται τα περιβαλλοντικά προβλήματα και εμφανίζονται κίνδυνοι εξαφάνισης ειδών, βιομηχανοποιείται και εντατικοποιείται η κτηνοτροφία. Παράλληλα, το ζώο καθίσταται πλέον ζώο-συντροφιάς ως προ το οποίο αναπτύσσονται ιδιαίτεροι συναισθηματικοί δεσμοί. Παράλληλα εξελίσσεται η επιστημονική γνώση για τη βιολογική εγγύτητα του ανθρώπου με τα ζώα. Τα δεδομένα αυτά οδήγησαν σε αναθέρμανση της φιλοσοφικής συζήτησης για τα δικαιώματα των ζώων. Σημείο αναφοράς αποτέλεσε η δημοσίευση του βιβλίου «Η απελευθέρωση των ζώων» του P. Singer, στο οποίο βιβλίο υποστηρίζεται, ότι για τον υπολογισμό της μέγιστης ευτυχίας που καθορίζει την ορθή συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στα ζώα απαιτείται να συνεκτιμάται και η ικανότητα των ζώων να αισθάνονται πόνο. Φιλοσοφικά άποψη που φυσικά στις μέρες μας έχει εξελιχθεί ακόμη περισσότερο ,και συνοψίζεται στο ότι τα ζώα έχουν τη δική τους αυτοτελή ζωή και εγγενή αξία και ότι έρχονται στη ζωή για να ζήσουν, όπως ακριβώς το ίδιο θέλει κ το ανθρώπινο είδος. Η φύση δεν ξεχώρησε τα παιδιά της, το διαχωρισμό σε ανθρώπους και ζώα, τον κάναμε εμείς.
Η φιλοσοφική αυτή συζήτηση και αναζήτηση για την αναγνώριση ηθικού status των ζώων όπως διαμορφώνεται κατά τις τελευταίες δεκαετίες, εισέρχεται σταδιακά στο πεδίο της νομικής επιστήμης, καθώς ο όρος «δικαίωμα» που χρησιμοποιείται είναι εκτός από φιλοσοφικός και νομικός όρος..
Το Νομικό status των ζώων στην Ελληνική έννομη τάξη είναι ακόμα δυστυχώς σε εμβρυικό στάδιο, αν το συγκρίνουμε με αυτό άλλων χωρών. Παλεύουμε ακόμη για τα αυτονόητα που στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο χώρο γενικότερα έχουν κατακτηθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι το 2018 η ελληνική βουλή αρνήθηκε την συνταγματική κατοχύρωση της προστασία των ζώων, ένα πραγματικό όνειδος για τη χώρα μας.
Δυστυχώς η χώρα μας πόρρω απέχει από μια σύγχρονη με φιλοζωική κουλτούρα και πολιτισμό χώρα, υπολειπόμενη κατά πολύ όχι μόνο άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπου αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν από εκατομμύρια άλλους ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι παρακολουθούν και ενημερώνονται για την στάση των Ελλήνων απέναντι στα ζώα – να διευκρινίσω ότι αναφέρομαι σε όλα τα είδη ζώων – αλλά και από άλλες χώρες που συνηθίζουμε να αποκαλούμε τριτοκοσμικές.
Μια τέτοια χώρα , που ίσως στο μυαλό κάποιων όσον αφορά το θέμα της προστασίας και των δικαιωμάτων των ζώων να θεωρείται καθυστερημένη η Κολομβία, έγινε από προχθές η πρώτη χώρα στον κόσμο που απαγόρευσε την αθλητική αλιεία.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο κήρυξε τη δραστηριότητα αυτή αντισυνταγματική επειδή τη θεώρησε ως δραστηριότητα όπου γίνεται κακοποίηση ζώων, με αποτέλεσμα να έρθει και η απόφαση για την απαγόρευση ψαρέματος στην Κολομβία!
Οι Κολομβιανοί δικαστές αναφέρθηκαν σε λέξεις όπως «ενσυναίσθηση» για τα ψάρια, «ανθρώπινη αξιοπρέπεια» ή «αισθανόμενα όντα». Η απόφασή του θα τεθεί σε ισχύ εντός ενός έτους και θα απαγορεύσει την αθλητική αλιεία στο έδαφος της χώρας της Νότιας Αμερικής.
Φαντάζεστε τι θα γινόταν στην Ελλάδα , αν είχαμε μια τέτοια απόφαση;
Η ελληνική κοινωνία σε συντριπτικό ποσοστό ,παρά τα όποια βήματα έχουν γίνει ,που οφείλονται αποκλειστικά στους αγώνες των φιλοζωικών οργανώσεων και των πολιτών και το λέω αυτό με τρόπο ρητό και κατηγορηματικό, είναι μια βαθιά αντιφιλόζωη κοινωνία.
Φυσικά μέρος αυτής της κοινωνίας αποτελούν και οι διάφορες αρχές , δομές, υπηρεσίες, εισαγγελικές, αστυνομικές, αυτοδιοικητικές, κόμματα κλπ και φυσικά εξαιρετικά μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας .
Η Πολιτεία και οι Κυβερνήσεις μας δεν ενδιαφέρονται για τα ζώα ,και αυτό είναι δεδομένο.
Και πως να μην είναι ,αφού στον οποιονδήποτε διάλογο για θέματα, νομοσχέδια, υπουργικές αποφάσεις, ΠΔ , που αφορούν την προστασία των ζώων οι βασικοί συνομιλητές των κυβερνήσεων είναι , ομάδες, κυκλώματα, επαγγέλματα που πρωταρχικό σκοπό έχουν την εκμετάλλευση ή τον βιοπορισμό τους από τα ζώα και όχι την προστασία τους.
Όπως ακριβώς συνέβη και με το πρόσφατο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς και τώρα πλέον νόμο, ο οποίος ακριβώς λόγω αυτής της αντίληψης ,που στη βάση της είναι ψηφοθηρική, αποτελει ένα από τους χειρότερους μέχρι τώρα νόμους, που χρήζει άμεσης αλλαγής.
Θα έπρεπε να είναι αντιληπτό από τις πολιτικές ηγεσίες σε μια κοινωνία δικαίου, ότι στο σχεδιασμό ενός νόμου για την προστασία των ζώων αποτελεί «διγλωσσία», έλλειψη ευθύτητας και δυναμισμού και είναι έξω από κάθε ηθική ή δεοντολογία, η αποδοχή συμβιβασμού με τις προτάσεις – απαιτήσεις ομάδων, κυκλωμάτων και γενικότερα αυτών που βασίζονται στο συμφέρον και ακριβώς στην καταπάτηση αξιών και δικαιωμάτων αυτών των πολύπαθων ατόμων.
Με αυτό το νόμο έχουμε γυρίσει χρόνια πίσω όσον αφορά την ηθική μας στάση απέναντι στα ζώα
Γιατί ο νέος νόμος κάτω από το μανδύα της παράδοσης καλύπτει εγκληματικές συμπεριφορές απέναντι στα ζώα, όπως τον εξευτελισμό των ταύρων στη Λέσβο και αλλού, που τον βάφτισαν παράδοση κ με τη βούλα πλέον του νόμου κ της κυβέρνησης είναι νόμιμος ενώ πριν ήταν παράνομος ή όπως τον εξευτελισμό υπερήφανων πτηνών, όπως είναι ο αετός, το γεράκι και άλλα τέτοια πτηνά που πάλι με την επίκληση της παράδοσης, την οποία επέτρεψε ο νέος νόμος 4830/21, χρησιμοποιούνται σε σώου τύπου τσίρκο, με κορυφαίο αυτό που θα γίνει, αν γίνει , στα εγκαίνια της ΑΕΚ. Και εδώ έχουμε το ιλαροτραγικό να βαφτίζεται παράδοση το πέταγμα αετών σε ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Η φιλοζωική και όχι μόνο κοινή γνώμη σοκαρίστηκε, όταν για το θέμα αυτό, σε επερώτηση του Κρίτωνα Αρσένη στη βουλή, ο αρμόδιος υπουργός κατέλυσε κάθε έννοια νομιμότητας και υπέκυψε στα συμφέροντα , ομάδων που εκμεταλλεύονται οικονομικά τα ζώα αυτά .
Ο Bernard Shaw αναφερει,ότι, η “παράδοση” είναι η μόνιμη δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι προκειμένου να καλύψουν την βαρβαρότητά τους, είτε αυτή είναι στην τροφή είτε στη διασκέδαση. “Παράδοση” όμως δεν σημαίνει και ηθική στάση. Και ο βασανισμός και οι δολοφονίες των ζώων με το μανδύα της παράδοσης είναι ντροπή και πρέπει να σταματήσουν.
Προχθές το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Νέας Φιλαδέλφειας, όπου βρίσκεται το γήπεδο της ΑΕΚ πήρε απόφαση, ότι είναι παράδοση το να πετούν αετοί πάνω από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, και ενέκρινε το τσίρκο που πρόκειται να συμβεί την ημέρα των εγκαινίων του νέο γηπέδου της ΑΕΚ αλλά και θα γίνεται και σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα .
Η Ομοσπονδία και σύσσωμη η φιλοζωική κοινότητα ζητάμε από εσάς, από το σημερινό συνέδριο του ΜέΡΑ25 να καταδικάσει με ψήφισμά της την απόφαση αυτή του δημοτικού συμβουλίου.
Τα άμεσα αιτήματά μας για τα οποία ζητάμε τη στήριξη του Μέρα 25 είναι
Κυνήγι
Κατάργηση της ΚΥΑ για την ιερακοθηρία, κατάργηση κάθε είδους παράστασης, παρουσίασης, δήθεν εκπαιδευτικών προγραμμάτων με κάθε ζώο ,ήμερο ή άγριο επομενως.
Αλλαγή του νόμου περί θήρας, ο οποίος είναι παμπάλαιος, με ένα νέο νόμο που θα ανταποκρίνεται στο σήμερα και στις τεράστιες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, στη βιοποικιλότητα.
Ένα εντελώς διαφορετικό πνεύμα στην υπουργική απόφαση που εκδίδεται κάθε χρόνο από το ΥΠΕΝ και ρυθμίζει παραμέτρους της κυνηγετικής περιόδου, που να λαμβάνει υπόψη της τα σημερινά περιβαλλοντικά δεδομένα της χώρας μας .
Είμαστε ίσως το μόνο κράτος που το κυνήγι ξεκινάει τον Αύγουστο, μεσούσης της τουριστικής περιόδου ή που επιτρέπεται κατά την περίοδο που τα πουλιά ετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι τους και τα σκοτώνουν.
Εκτροφεία γούνας
Μια μια οι χώρες της Ευρώπης κλείνουν τις βιομηχανίες γούνας και τα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων, θεωρώντας ότι η διατήρηση, ο βασανιστικός τρόπος ζωής τους μέσα στα κλουβιά και η θανάτωσή τους αποκλειστικά ή κυρίως λόγω της αξίας της γούνας τους είναι ηθικά απαράδεκτη ενώ παράλληλα η επιστήμη αναγνωρίζει ότι πολλά κρούσματα COVID-19 συνδέθηκαν με μολύνσεις από μινκ. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας όρισε ότι το μινκ μπορεί να λειτουργήσει ως δεξαμενή του SARS-CoV-2, να μεταδώσει τον ιό ανάμεσα σε άλλα μινκ συνεπώς υπάρχει κίνδυνος διαρροής του ιού από τα μινκ στους ανθρώπους ή στα άγρια ζώα.
Παρόλα αυτά εμείς σκεφτόμαστε ακόμη ελληνικά, δηλαδή ψηφοθηρικά.
Η Ελλάδα θα πρέπει να ορίσει ημερομηνία για το πέρασμα στην σταδιακή κατάργηση εκτροφείων και παραγωγής γούνας, να γίνουν από τώρα μελέτες για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής με δραστηριότητες βιώσιμες, φιλικές στο περιβάλλον, που θα ανοίξουν νέες θέσεις για το εργατικό δυναμικό στη Καστοριά, τη Κοζάνη κλπ .
Η βιοτεχνία γούνας στην Ελλάδα είναι μια εντελώς φθίνουσα δραστηριότητα, ο δε πόλεμος στην Ουκρανία της έδωσε τη χαριστική βολή, ενώ εκατοντάδες εργαζόμενοι πρόκειται να απολυθούν, όπως και τα προηγούμενα χρόνια.
Ζώα Συντροφιάς .
Αλλαγή στο μεγαλύτερο μέρος του 4830/21, ενός νόμου χωρίς καμία απολύτως προοπτική επίλυσης του φαινομένου των αδέσποτων , ανεφάρμοστος εντελώς στη πράξη , αλυσιτελής , ένας νόμος γεμάτος αντιφάσεις , αλληλοαναιρέσεις και με πολλές εις βάρος των ζώων διατάξεις.
Ζητάμε επίσης την απαγόρευση εισαγωγής, εμπορίας και αναπαραγωγής των κητωδών, δελφινιών κλπ καθώς και την απαγόρευση κ εμπορία εξωτικών ζώων από τα pet shops.
Ζητάμε την οριστική κατάργηση των γαϊδουριών ταξί στη Σαντορίνη, σαφείς κανόνες ευζωίας των αλόγων που σέρνουν άμαξες, την δημιουργία ενός πλήρους θεσμικού πλαισίου για τα ζώα αυτά, που είναι ανύπαρκτο.
Ζητάμε το αυτονόητο, η Ελλάδα να γίνει μια χώρα σύγχρονη, πολιτισμένη, που θα σέβεται την ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της, γιατί η ζωή είναι ΜΙΑ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΖΩΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
Σας ευχαριστούμε