Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 25 Νοεμβρίου, ψήφισε να απαγορεύσει τη χρήση μολύβδινων σκαγιών σε υγρότοπους σε ολόκληρη την ΕΕ. 362 ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ της απαγόρευσης, 292 κατά και 39 απείχαν.
Διαβάστε την επιστολή έκκληση της ΠΦΠΟ προς τους Έλληνες ευρωβουλευτές με την αιτιολογημένη προτροπή να ψηφίσουν ΟΧΙ στην χρήση μολύβδινων σκαγιών για κυνήγι.
Αξιότιμες Κυρίες και Κύριοι Ευρωβουλευτές,
Η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα αποφασίσει σήμερα για την χρήση των μολύβδινων σκαγιών αλλά και σε προϊόντα αλιευτικού εξοπλισμού (αγκίστρια κ.α.) στους υγροβιότοπους σε όλη την Ε.Ε.
Κάνουμε έκκληση να υπερψηφίσετε την απαγόρευση της χρήσης του τοξικού μολύβδου σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και προτείνουμε:
1)Nα απαιτηθεί χρήση υποκατάστατων μολύβδου, τα οποία δεν προκαλούν τοξίνωση και θνησιμότητα, παρά το γεγονός ότι αφήνονται σε υγροβιότοπους, υψίπεδα και υδάτινα σώματα. Εταιρείες σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες παράγουν ήδη μη τοξικά υλικά για κυνήγι και σκοποβολή και δεν αποτελούν περιοριστικό παράγοντα σε αυτό το ζήτημα.
2)Απαγόρευση της κατασκευής, της εισαγωγής, της διανομής και της πώλησης προϊόντων μολύβδου για να διασφαλιστεί η πλήρη συμμόρφωση με το δίκαιο της ΕΕ.
Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με αυτήν τη σημαντική πηγή ρύπανσης δεν συνάδει με τους νόμους της που ρυθμίζουν άλλες μορφές μολύβδου στο περιβάλλον. Λόγω της υψηλής τοξικότητας του μολύβδου και των προβλημάτων δημόσιας και περιβαλλοντικής υγείας που προκαλεί, οι περισσότερες απελευθερώσεις μολύβδου στο περιβάλλον ρυθμίζονται αυστηρά στην Ευρώπη (π.χ. βλ. AMEC 2012).
Ωστόσο, οι πυροβολισμοί από κυνήγι συνεχίζουν να απελευθερώνουν δεκάδες χιλιάδες τόνους σκαγιών μολύβδου (σκάγια και σφαίρες) στο Ευρωπαϊκό περιβάλλον ετησίως, μολύνοντας το έδαφος και το νερό και θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των άγριων πτηνών που καταναλώνουν άμεσα τα σκάγια, τόσο την άγρια φύση όσο και τους ανθρώπους που καταναλώνουν θραύσματα τους στα τρόφιμα τους.
Εκτιμάται ότι περίπου 21-27.000 τόνοι μολύβδου διασκορπίζονται σε όλη την Ευρώπη κάθε χρόνο όταν μικρά σφαιρίδια από βολές προσγειώνονται στο νερό και το έδαφος των υγροβιότοπων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρησιμοποιεί το κριτήριο της ποσότητας μολύβδου που εναποτίθεται και διαβρώνεται, και τη συγκέντρωση μολύβδου στο νερό και το έδαφος, ως βάση των αποφάσεών τους. Οι συνέπειες της μακροχρόνιας παρουσίας του μόλυβδου και της δυνατότητάς του να προκαλέσει δηλητηρίαση και θάνατο σε ένα πλήθος άγριων ζώων, πρέπει να αντιμετωπιστούν από τη νομοθεσία, όπως στις ΗΠΑ και στον Καναδά.
Ο περιορισμός της χρήσης σκαγιών από μόλυβδο στην ΕΕ απαιτεί νομοθετική μεταρρύθμιση που να αναγνωρίζει, ότι η χρήση μολύβδου στο περιβάλλον έχει επιπτώσεις στην υγεία της άγριας πανίδας, στην ποιότητα του νερού και στην ποιότητα των οικοσυστημάτων.
Η τεράστια βιβλιογραφία που τεκμηριώνει τη δηλητηρίαση από μόλυβδο των πτηνών αποκαλύπτει ένα κοινό: το σύνδρομο μολύβδου, υπάρχει πάντα και παντού σε περιοχές στις οποίες υπάρχουν δραστηριότητες όπως κυνήγι και ψάρεμα: διαφέρει μόνο στην επικράτηση και την έντασή του (Thomas and Guitart, 2003).
Τα πουλιά καταπίνουν μόλυβδο απευθείας από το έδαφος ή το νερό. Μοιραία δηλητηρίαση από μόλυβδο προκύπτει από την κατάποση μόνο τεσσάρων ή περισσότερων κομματιών (Pain and Rattner, 1988). Αυτός ο περιορισμός θα σταματήσει τον περιττό θάνατο ενός εκατομμυρίου υδρόβιων πτηνών, θα μειώσει επίσης το θάνατο των αρπακτικών πτηνών, τα οποία δηλητηριάζονται είτε καταναλώνοντας μολυσμένα πουλιά, είτε καταπίνοντας σφαιρίδια μολύβδου που είναι ενσωματωμένα στο θήραμά τους.
Ο υπολειπόμενος μόλυβδος στο κρέας θηραμάτων έχει βρεθεί ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα μικρά παιδιά, τα οποία είναι ευάλωτα στις τοξικές επιδράσεις του μολύβδου. Πιστεύεται επίσης ότι προκαλεί μακροχρόνια βλάβη στους ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων των νεφρικών βλαβών και των επιπτώσεων στην εγκυμοσύνη.
Τα οικοσυστήματα μας προσφέρουν ζωτικές υπηρεσίες διατήρησης του συστήματος, πάνω στο οποίο βασίζεται η ζωή μας.
Απώλεια βιοποικιλότητας σημαίνει απώλεια ζωτικών πόρων από τους οποίους εξαρτώνται οι κοινωνίες συνεπώς οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να προστατεύουμε τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Πέρα από την εγγενή αξία τους και τα άυλα αγαθά που μας παρέχουν, όπως είναι ο πνευματικός πλούτος και η αισθητική τους αξία , τα οικοσυστήματα είναι το θεμέλιο κάθε οικονομίας και κοινωνίας. Αποτελούν την υποδομή στην οποία βασίζεται η ευημερία και η ίδια η ύπαρξή μας.
Όταν καταστρέφουμε τη βιοποικιλότητα, καταστρέφουμε αυτό το σύστημα, πριονίζουμε το κλαδί στο οποίο καθόμαστε.Τα διαταραγμένα οικοσυστήματα είναι πιο ευάλωτα και έχουν περιορισμένη μόνο ικανότητα να αντιμετωπίζουν ακραία συμβάντα και νέες νόσους. Τα ισορροπημένα οικοσυστήματα, αντιθέτως, μας προστατεύουν από απρόβλεπτες καταστροφές όταν τα χρησιμοποιούμε με βιώσιμο τρόπο.
Με εκτίμηση,
Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία