Τα εισαγωγικά γιατί δεν είναι άγρια γουρούνια -αγριογούρουνα- αλλά υβρίδια που προήλθαν από την επιμειξία ήμερων με άγρια γι’ αυτό και είναι ήσυχα και φιλικά, αν δεν τα ενοχλήσεις.
Μια λάθος κρατική επιδότηση και ένας παράνομος και κρυφός κατ΄ όνομα “εμπλουτισμός” της βιοποικιλότητας στη Πελοπόννησο ήταν η αρχή και η συνέχεια του ζητήματος που σήμερα αντιμετωπίζουμε. Λέγε με δηλαδή κράτος, δασικές υπηρεσίες, κυνηγοί, κτηνοτρόφοι.
Λάθη πάνω στα λάθη με κύρια την ευθύνη του κράτους και των κυβερνήσεων όλων αλλά και των περισσοτέρων κομμάτων μέχρι που φθάσαμε στο σήμερα.
Αποφάσεις πρόχειρες και στο πόδι χωρίς μελέτη των πιθανών κινδύνων για τις τοπικές ισορροπίες που μπορεί να επιφέρει κάθε κίνηση ενδυνάμωσης η επαναεισαγωγής ενός είδους, απελευθέρωσης και εμπλουτισμού.
Κάθε κίνηση απελευθέρωσης, εμπλουτισμού κ.λπ. απαιτεί μελέτη των πιθανών κινδύνων για τις τοπικές ισορροπίες.
Όταν μια κίνηση δεν γίνει μελετημένα οι κίνδυνοι που εγκυμονεί είναι πολύ μεγαλύτεροι και μόνο όφελος δεν παρέχει στην αλυσίδα της ζωής, όπως περίτρανα αποδεικνύεται ακόμη μια φορά..
Ας δούμε τι έγινε, από ποιους και ποιοι ευθύνονται για την σημερνή κατάσταση, την οποία πάλι με λάθος τρόπους προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν.
Τον Μάρτιο του 1989, ο κυνηγετικός σύλλογος Μεγαλόπολης αγοράζει από εκτροφείο του Αγρινίου, έναντι 350.00 δρχ., οκτώ αγριογούρουνα.
Το είδος είχε εξαφανιστεί κατά τους τελευταίους αιώνες από την Πελοπόννησο ως απότοκο της επέκτασης των καλλιεργειών, της εντατικής θήρευσης καθώς και εξαιτίας των πυρκαγιών ( μας θυμίζει κάτι η διαπίστωση αυτή;).
Η απελευθέρωση των οκτώ αγριογούρουνων που προαναφέραμε προσέλαβε πανηγυρικό χαρακτήρα και ενθουσίασε όπως ήταν αναμενόμενο τους κυνηγούς της ευρύτερης περιοχής. Μάλιστα, έως σχετικά πρόσφατα γινόταν λόγος για «θηραματικό θαύμα που πρέπει να μας παραδειγματίσει».
Μάλιστα σε κυνηγετικό έντυπο το 2013 σημειωνόταν χαρακτηριστικά:
“Η Πελοπόννησος είναι ίσως το μοναδικό θετικό παράδειγμα θηραματικής ανάπτυξης του αγριογούρουνου στην Ελλάδα, που υλοποιήθηκε με καθαρή πρωτοβουλία των συλλόγων και της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας και όπως φαίνεται θα είναι το μοναδικό μετά από είκοσι χρόνια, γιατί δεν διαφαίνεται καμιά παρόμοια κίνηση ανά την επικράτεια. Ήταν ένα πείραμα που πέτυχε και θα μπορούσε να αποτελέσει το κίνητρο για πολλά παρόμοια επιτεύγματα αναβάθμισης και αναπληθυσμού βιοτόπων της χώρας μας που είναι νεκροί από ενδημικά θηράματα”.
Διαβάζουμε τη συνέχεια της εγκληματικές αυτής στάσης των κυνηγών της εποχής εκείνης που ήταν η αρχή του προβλήματος στο παρακάτω σύνδεσμο, που τελειώνει με τη διαπίστωση ότι ότι η δασική υπηρεσία και οι κυνηγετικοί σύλλογοι (αργότερα προτίθενται και οι κτηνοτρόφοι ) επιχειρούν επαναεισαγωγές και ενδυναμώσεις πληθυσμών θηρευσίμων ειδών για τη χαρά του κυνηγιού, χρησιμοποιώντας εν προκειμένω τον όρο εμπλουτισμός.
Και μάλιστα χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το στάδιο εγκλιματισμού και επιβίωσης των ζώων που απελευθερώνονται στο φυσικό περιβάλλον.
https://www.efsyn.gr/nisides/136615_haroymenoi-aytoshediasmoi-kai-peinasmena-agriogoyroyna
Τα αγριογούρουνα, όμως, στη συνέχεια, έχοντας βρει ιδανικές συνθήκες, άρχισαν να πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς, προκαλώντας πλέον ζημιές στις καλλιέργειες.
1990 Στη δεκαετία του 90 επιδοτήθηκε η ελεύθερη βοσκή οικόσιτων χοίρων σε κτηνοτρόφους σε περιφραγμένους χώρους
2010 Κόβονται οι επιδοτήσεις ως ανέφελες και οι κτηνοτρόφοι μη έχοντας πια κέρδος τα άφησαν παντού, χωρίς καμία πρόνοια για τροφή σε συνεργασία με το κράτος, οπότε όσα επέζησαν προσπάθησαν να βρουν τροφή σε κατοικήσιμες περιοχές ενώ αρχίσαν να πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς .
Η συνέχεια είναι γνωστή.
Το ΥΠΑΑΤ, το κράτος δηλαδή, πάλι στο πόδι, πάλι χωρίς καμία μελέτη, πάλι σε συνεργασία με τους περιβαντολλόγους κυνηγούς και δημιουργούς του μεγάλου αυτού προβλήματος, βρήκε τη “λυση “, την συνεχή και επιδοτούμενη θήρευση των ήμερων πια αυτών ζώων, από τους κυνηγετικούς συλλόγους.
Και έτσι συνεχίζουν και σήμερα πιστεύοντας ,οτι το κυνήγι – δολοφονία των ζώων θα σταματήσει την αναπαραγωγική τους ικανότητα ( τα υβρίδια αυτά γουρούνια γεννούν από 6-10 μικρά )
Οι 7 περιβαλλοντικοί φορείς -που ειρήσθω εν παρόδω μεγαλώνουν- σύντομα θα καταθέσουν τις προτάσεις τους για την σωστή αντιμετώπιση του ζητήματος, γιατί μείωση των “αγριόχοιρων” δια της δολοφονίας τους -κυνήγι τους δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί.
Ας το καταλάβουν επιτέλους οι αρμόδιοι .
Και επειδή πλέον τα ζώα αυτά δεν θα βγουν από τη ζωή μας γιατί ένα σκοτώνεις 8 γεννιούνται – κάτι σα τα αδέσποτα κατοικίδια δηλαδή -, καλό είναι να μάθουμε να ζούμε με αυτά, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές πολιτισμένες χώρες.
Είναι ζώα άκακα, δεν ενοχλούν αν δεν τα ενοχλήσεις, και έχουν αρχίσει να εγκλιματίζονται στην κοινωνία-ζούγκλα των ανθρώπων . Απλά πρέπει να ενημερωθούμε για το πως τα αντιμετωπίζουμε.
Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία
Πηγές:
https://www.efsyn.gr/nisides/136615_haroymenoi-aytoshediasmoi-kai-peinasmena-agriogoyroyna
https://kynoclub.gr/2018/05/16/