Τα τελευταία χρόνια παρατηρήσαμε μια συντονισμένη προσπάθεια από κυνηγούς, ιερακοτρόφους να νομοθετηθεί η ιερακοθηρία. Υπάρχει σημαντικό εμπόριο και ζήτηση για αρπακτικά πτηνά, ειδικά για τα γεράκια Falcons για ιερακοθηρία αλλά και από συλλέκτες άγριων ζώων. Δυστυχώς σήμερα αυτό είναι μια πραγματικότητα.
Τι λένε οι πρωτεργάτες της ιερακοθηρίας;
Ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Της Ελληνικής Ιερακοτροφίας, ο κτηνίατρος Κύριος Παναγιώτης Αζμανής, αλλά και ο πρόεδρος του Συλλόγου Κ.Αθανασίου, σε συνέντευξη τους αναφέρουν ότι τους στήριξαν ΟΛΟΙ και εξηγούν πώς επιτύγχαναν να θεσμοθετήσουν νομικά την ιεροκοθηρία, στηριζόμενοι στο ότι η ιερακοθηρία αποτελεί πολιτισμική παράδοση και κληρονομιά της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας από το 13ο αιώνα καθώς επίσης ότι έχει θρησκευτικό χαρακτήρα, είναι τέχνη και αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπτυξης.
Η ερώτηση του Κυρίου Αθανασίου προς τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ήταν Ποιος Περιβαλλοντικά Είναι Πιο Χρήσιμος Άνθρωπος ένας που βλέπει ένα πουλί από μακριά ή ένας που ξέρει και πότε θα <<χασμουρηθεί>>;
Σας απαντάμε λοιπόν.
- Περιβαλλοντικά πιο χρήσιμος Άνθρωπος είναι αυτός που προσπαθεί να σώσει μια ζωή και όχι να την αφαιρέσει.
- Περιβαλλοντικά πιο χρήσιμος Άνθρωπος δεν είναι αυτός ο οποίος αιχμαλωτίζει, εκτρέφει, εκμεταλλεύεται και χρησιμοποιεί άγρια ζώα, ζώα συντροφιάς, παραγωγικά και γενικά κάθε κατηγορίας ζώα που ο άνθρωπος έχει ορίσει. Ο θάνατος ενός ζώου για «διασκέδαση» και ο θάνατος των ζώων από τα χέρια των ανθρώπων είναι λάθος.
- Περιβαλλοντικά πιο χρήσιμος Άνθρωποςείναι αυτός ο οποίος προστατεύει τα ζώα και το περιβάλλον τους, δεν τα κυνηγάει για να τα δολοφονήσει ως χόμπυ ,δεν τα εκμεταλλεύεται, ούτε τα χρησιμοποιεί και φυσικά δεν τα τρώει.
- Περιβαλλοντικά Πιο χρήσιμος Άνθρωπος είναι αυτός που προσπαθεί να απέχει καθημερινά από κάθε χρήση και εκμετάλλευση τους, και με τη στάση του αυτή έχει χαμηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα σε σχέση με ένα άλλο άτομο που θηρεύει, τα τρώει και τα εκμεταλλεύεται.
- Περιβαλλοντικά πιο χρήσιμος Άνθρωπος είναι αυτός που παλεύει για τα δικαιώματα των ζώων ενημερώνει, εκπαιδεύει και ακτιβίζεται οραματιζόμενος ένα κόσμο χωρίς καταπίεση στα μη ανθρώπινα αλλά και στα ανθρώπινα ζώα.
Ο πληθυσμός χερσαίων ειδών της πανίδας και της χλωρίδας, για τα οποία υπάρχουν στοιχεία σε βάθος χρόνου, έχει μειωθεί κατά περίπου 42 % την τελευταία δεκαετία.Τα τροπικά δάση καταστρέφονται με γοργό ρυθμό, με μια επιφάνεια ίση με αυτή της Ελλάδας να χάνεται κάθε χρόνο. Τα δάση αυτά φιλοξενούν τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον πλανήτη. Δασικές εκτάσεις καλύπτουν σήμερα μόνο το 68 % της επιφάνειας που κάλυπταν την προβιομηχανική εποχή. Βαδίζουμε ολοταχώς προς την «έκτη μαζική εξαφάνιση» του γήινου βιόκοσμου: μία πλανητικής κλίμακας καταστροφή που τα αίτιά της, αυτή τη φορά, θα είναι ανθρωπογενής και ήδη σηματοδοτείται από φαινόμενα όπως η εξαφάνιση των ειδών, η καταστροφή των τροπικών δασών, η ερημοποίηση, η εξάλειψη των πόρων και η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ο αντίκτυπος του ανθρώπου στη βιοποικιλότητα αποτελεί επίσης ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ανθρωποκαίνου εποχής. Οι άνθρωποι γίνονται οι απόλυτοι μηχανικοί οικοσυστημάτων, που αναδιαμορφώνουν συνήθως τη μορφή και τη διαδικασία οικοσυστήματος χρησιμοποιώντας εργαλεία και τεχνολογίες. Η αυθαίρετη κρίση ότι οι άνθρωποι αποτελούν την αξιακή κορωνίδα της δημιουργίας, μας επιτρέπει να μεταχειριζόμαστε και να εκμεταλλευόμαστε τα ζώα με όποιον τρόπο επιθυμούμε, προκειμένου να προωθήσουμε τα δικά μας συμφέροντα .Ο ανθρωποκεντρισμός, κατά τον οποίο ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος έχει ηθική αξία και άμεση ηθική υπόσταση, οφείλεται για την σημερινή κατάσταση του πλανήτη μας.
Το κυνήγι είναι μια βάναυση δραστηριότητα που φέρει σημαντικές επιπτώσεις τόσο στα ζώα, όσο και στο περιβάλλον.Τα ζώα δεν είναι εργαλεία ενός οικοσυστήματος, ούτε «φυσικός πόρος», αλλά, όπως και οι άνθρωποι, έχουν συνείδηση και προσωπικό ενδιαφέρον να αποφύγουν τον πόνο και να έχουν ένα περιβάλλον που τους επιτρέπει να απολαύσουν τη ζωή τους. Επομένως, είναι άτομα των οποίων τα πραγματικά συμφέροντα πρέπει να γίνονται σεβαστά, ακόμη και αν δεν ανήκουν σε απειλούμενο είδος.
Τα φιλοζωικά σωματεία κυρίως κατά την επίσημη περίοδο του κυνηγιού αλλά και καθ όλο το χρόνο δεν σταματούν να περιθάλπουν πυροβολημένα από κυνηγετικές καραμπίνες πουλιά, ανεξαρτήτως αν αυτά συγκαταλέγονται στα επιτρεπόμενα να θηρευτούν ή όχι. Πετρίτες, αετογερακίνες, χρυσογέρακες, βαλτόκιρκοι, σφηκιάρηδες, κιρκινέζια, ξεφτέρια, μπούφοι, γύπες, πορφυροτσικνιάδες, κλπ όλων των ειδών τα πτηνά βρίσκονται στο κυνηγετικό στόχαστρο επί σειρά ετών, όσες καταγγελίες και αναφορές προς τις αρμόδιες υπηρεσίες κι αν γίνονται.
Στα Λευκά όρη της Κρήτης ο κρητικός αίγαγρος θηρεύεται ανηλεώς με τις τοπικές εφημερίδες χρόνια τώρα να αναδεικνύουν το θέμα αλλά χωρίς ποτέ και κανείς να σταματήσει τη λαθροθηρία. Κυνηγούν σε εθνικούς δρυμούς και πάρκα, εντός των ορίων κατοικημένων περιοχών, ακόμα και σε περιοχές που προστατεύονται από την εθνική και την κοινοτική νομοθεσία, (βλ. Natura 2000). Κάθε χρόνο, για παράδειγμα, στην προστατευόμενη περιοχή της Στροφυλιάς, οι θηρευτές σκοτώνουν χιλιάδες υδρόβια πουλιά και πριν καλά-καλά ξεκινήσει η κυνηγετική περίοδος. Όλα τα είδη της πανίδας πλήττονται από τα κυνηγετικά πυρά, και η πολιτεία αδυνατεί να της παράσχει την απαιτούμενη προστασία.
Δεν μπορεί να υπάρξει καμία πλήρης, ηθική και οικολογική κοινωνία, έως ότου εξετάσουμε την υποταγή και την εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο. Αυτό ένα και μόνο πράγμα μπορεί να σημαίνει:
Η οριστική κατάργηση του κυνηγιού, που αποτελεί πάγια θέση της Ομοσπονδίας μας.