Πολύ μελάνι χύθηκε πάλι γύρω από ένα είδος ζώου, τα αγριογούρουνα ,με κραυγές και αλαλαγμούς κυρίως από την κοινότητα των κυνηγών και φίλα προσκείμενων «ειδικών» και γνωστών περιβαλλοντολόγων .
«Σκοτώστε» τα ,λένε , είναι η μόνη «λύση» κατά το πονάει κεφάλι , κόβει κεφάλι αλλά η λερναία ύδρα παρόλα αυτά συνεχίζει να βγάζει κεφάλια ,παρά το ότι τα κυνηγούν ανηλεώς. .
Ας το πάρουμε λίγο το θέμα από την αρχή
Με μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν ,επισημαίνοντας , ότι και πάλι υπαίτιος των διαφόρων δεινών των μη ανθρώπινων και των ανθρώπινων ζώων είναι πάντα ο παράγων άνθρωπος .
Δεκαετία του 90 το υπουργείο. Γεωργίας προτείνει εκτροφή σε ανοικτές (εκτατικές) εκτροφές αγριογούρουνων από μικρούς χοιροτρόφους σε ορεινές περιοχές για να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά αδιέξοδα της σταβλισμένης χοιροτροφίας.
Αντί όμως για εκτροφή κανονικών αγριόχοιρων προτείνεται η εκτροφή υβριδίων για ευκολότερο κέρδος και μεγαλύτερη απόδοση ..Στην αρχή η μηχανή δουλεύει καθώς οι καταναλωτές αρχίζουν να χρυσοπληρώνουν αυτό το “αγριογούρουνο”, όμως γρήγορα πληροφορούνται ότι το χρυσοπληρωμένο κρέας δεν είναι αγριογούρουνο αλλά υβρίδιο, επιμειξία, οπότε η ζήτηση πέφτει κατακόρυφα.
Έτσι οι χοιροτρόφοι εγκαταλείπουν τις εκτροφές και ρίχνοντας τους φράχτες στα μαντριά τους,”αμολάνε” τα γουρούνια στο δάσος.
Ταυτόχρονα, κυνηγετικοί σύλλογοι, όταν πρωτάρχισε αυτή η εκτροφή, άρχισαν να απελευθερώνουν κι αυτοί τέτοια αγριογούρουνα σε περιοχές που δεν υπήρχαν, για να έχουν να κυνηγούν , όπως ο σύλλογος της Μεγαλόπολης που απελευθέρωσε 8 στην Αρκαδία και έτσι γέμισε η Πελοπόννησος
Άρχισε να κατακλύζεται η χώρα από υβρίδια αγριογούρουνα,τα οποία σημειωτέο γεννούν δυο φορές το χρόνο, από περίπου 10 μωρά δηλαδή 20 μωρά το χρόνο.
Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς , ότι ακόμη κι αν ξαμοληθούν όλοι οι κυνηγοί, που βλέπουν ως “λύση” το κυνήγι ( θέλει η …..να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει) για να τα σκοτώσουν, αυτά δεν πρόκειται να μειωθούν, αφού πια είναι χιλιάδες και γεννοβολούν συνέχεια και πολλά και μάλιστα από περίπου την ηλικία των 6 μηνών μπορούν να εγκυμονήσουν.
Όπως δεν έχουν μειωθεί και μέχρι τώρα παρά το γεγονός ότι το κυνήγι τους επιτρέπεται χωρίς όρια ολόκληρη την περίοδο του κυνηγιού..
Τηρουμένων των αναλογιών, είναι ό,τι λάθος γίνεται και με τα αδέσποτα στη χώρα . Η “λύση” που προκρίνεται είναι “κλείστε τα στα κυνοκομεία” κι όλο αυτά κατά χιλιάδες βρίσκονται έξω και παντού .
Και ενώ συμβαίνουν αυτά , οι φυσικοί θηρευτές των αγριογούρουνων, κανονικών και μη, και κυρίως ο λύκοι και οι αλεπούδες (οι οποίες στις πρώτες μέρες της ζωής των μικρών τους κλέβουνε πολλά “αγριογουρουνάκια” από τις φωλιές τους, ακυρώνοντας την πολυδημία τους) κυνηγούνται κι αυτοί ανηλεώς με τις ευχές του κράτους και την συγκινητική προσπάθεια των φυσιολατρών κυνηγών.
Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται και τίποτα δεν γίνεται που να οδηγεί στο ξέφωτο .
Αν δούμε και από το παράδειγμα της Αυστραλίας, όπου μέρα νύχτα από ξηράς –κυνηγοί κάθε είδους ακόμη και με τόξα και βαλλίστρες- και αέρος , με ελικόπτερα πυροβολούν και σκοτώνουν χιλιάδες αγριογούρουνα χωρίς ποτέ να έχουν λύσει το πρόβλημα , έχοντας αυτή τη στιγμή 25.000.000 περίπου υβριδικών αγριογούρουνων .
Αν όμως ο πληθυσμό πχ του λυκου, που κι αυτός όπως αναφέραμε κυνηγιέται ανηλεώς, ήταν λίγο καλύτερος η αφεθεί να γίνει καλύτερος, οι λύκοι θα τα κυνηγούσαν και θα τα απωθούσαν ξανά μέσα στα ορεινά δάση, όπου εκεί με λιγότερες συναντήσεις με ανθρώπους θα είχανε την ευκαιρία να γεννήσουνε κάποιες γενιές ξεκαθαρίζοντας γενετικά τους πληθυσμούς τους, σύμφωνα και με τον νόμο του διαχωρισμού των ειδών, που πρώτος διατύπωσε ο Αυστριακός Gregor Mendel .στην μελέτη του για τα φυτά , ο οποίος σε μεγάλο βαθμό ισχύει και για τα ζώα. Εκεί θα επιβίωναν όσοι απόγονοί τους θα είχαν χαρακτηριστικά αγριόχοιρου , και όχι αυτά τα βαριά και δυσκίνητα ζώα που μοιάζουν με αγριόχοιρους αλλά δεν είναι και έχουν μεταβολισμό και πολυδημία όμοια με των ήμερων χοίρων, τα οποία θα αντιμετώπιζαν μεγαλύτερες φθορές στους πληθυσμού τους.
Λεπτομέρειες θα μας πείτε , ενω έχουμε τόσους πρόθυμους να “λύσουν” το θέμα κυνηγούς και “δικούς” τους περιβαλλοντολόγους, που γνωμοδοτούν επι παντός επιστητού , χωρίς να οδηγούν οι προτάσεις τους ΠΟΥΘΕΝΑ.
https://www.kynigesia.gr/epikairotita/ithikoi-aytoyrgoi-gia-ta-trochaia-me-ta-agriogoyroyna/
Απαραίτητα επίσης πρακτικά μέτρα είναι η τοποθέτηση πινακίδων για τους οδηγούς, η συνετή οδήγηση και διέλευση με χαμηλές ταχύτητες, στα μέρη όπου υπάρχουν “αγριογούρουνα”, περιφράξεις και κιγκλιδώματα στις εθνικές οδούς, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό.
Και τελειώνουμε με την επισήμανση ,ότι τα ζώα αυτά , που δεν είναι αγριογούρουνα αλλά πιο πολύ μοιάζουν με τα γνωστά μας γουρούνια, δεν είναι τόσο επικίνδυνα, όσο θέλουν να τα παρουσιάζουν κάποιοι, από άγνοια ή και με δόλο .
Αν τα συναντήσουμε ,δεν τα ενοχλούμε, δεν τα ταΐζουμε, έτσι και αλλιώς πλησιάζουν ευκολότερα τον άνθρωπο, τα προσπερνάμε χωρίς κανένα πρόβλημα τις περισσότερες φορές, αποφεύγοντας να κινηθούμε προς το μέρος τους η να μπούμε μπροστά στην πορεία τους.
Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία και Η Ομάδα της για την Προστασία της Αγριας Ζωής και της Φύσης .