Επιστολή απέστειλε η ΠΦΠΟ την παραμονή της ψήφισης της τροπολογίας για την μετατροπή σε κακούργημα ορισμένων περιπτώσεων κακοποίησης ζώων, όπου έθετε τις σοβαρές εντάσεις της όσο αφορά την προτεινόμενη αλλαγή του άρθρου 19 του 4039/2012. Δυστυχώς οι ενστάσεις μας δεν έγιναν δεκτές από τον κύριο Βορίδη. Παραθέτουμε το κείμενο της επιστολής:
Όσοι διαβάσαμε την τροπολογία του άρθρου 19, άρθρο 1 και όπως αυτή είναι διατυπωμένη βγάζουμε το συμπέρασμα ότι για παράδειγμα ο άνθρωπος που αφαίρεσε με τανάλια τους άρχεις του σκύλου του στα Χανιά , αν πληρώσει το κόστος της θεραπείας κλπ τότε ο εισαγγελέας μπορεί να διατάξει την προσωρινή αφαίρεση του ζώου που υπέστη αυτό αυτό τον βασανισμό αντί για την οριστική λόγω του ειδεχθούς κακοποίησης και το ζώο να παραμείνει δέσμιο μέχρι την εκδίκαση της απόφασης με αποτέλεσμα να κακοποιείται για σειρά ετών.
Εάν, όπως νομίζουμε, η πρόθεση του νομοθέτη είναι να πληρώνει ο κατηγορούμενος τα έξοδα νοσηλείας κλπ που καταβάλλουν οι δήμοι, τότε η τροπολογία του άρθρου 19 θα πρέπει να διατυπωθεί περίπου ως κάτωθι:
Όποιος κακοποιεί κλπ ζώο ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να καλύψει το κόστος θεραπείας κλπ στον αρμόδιο δήμο η φιλοζωικό σύλλογο, στους οποίους με εντολή προσωρινής η οριστικής αφαίρεσης του εισαγγελέα έχει παραδοθεί το ζώο.
Στην δε περίπτωση οριστικής αφαίρεσης ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να καλύψει τα έξοδα διατροφής και διαμονής του ζώου μέχρις ότου αυτό υιοθετηθεί.
Σε αυτό συνηγορεί και η πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας, που μπορείτε να την δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο, που επιδίκασε έξοδα διατροφής κλπ στον ιδιοκτήτη σκύλου που είχε τραυματιστεί σοβαρά για όλη του την υπόλοιπη ζωή .
Παρακαλούμε θερμά είτε για την απάλειψη της σχετικής διάταξης είτε για την τροποποίησή της, ως ανωτέρω.
Επίσης στην διάταξη που αναφέρεστε στο που θα πηγαίνουν τα έσοδα από τα πρόστιμα θεωρούμε, ότι δεν πρέπει να περιοριστεί για τη δημιουργία καταφυγίου ή κτηνιατρείου αλλά και σε άλλες ανάγκες των αδέσποτων, όπως στειρώσεις, σίτιση κλπ.