Αγγλική μετάφραση ακολουθεί το Ελληνικό κείμενο.
Η Ιρμα ζούσε για οκτώ χρόνια στην πλατεία Δικαστηρίων .
Την φρόντιζαν πολλοί από τα γύρω καταστήματα .
Μέχρι το φετινό καλοκαίρι που ξαφνικά άνοιξε η γη και την κατάπιε .
Δεν έφευγε ποτέ και όλοι μας αγωνιούσαμε για το τι έγινε και περισσότερο ο Κώστας που την φρόντιζε συνέχεια όλα αυτά τα χρόνια και ήταν η μεγάλη αδυναμία του .
Το μυαλό μας πήγαινε στο κακό με όλα αυτά που συμβαίνουν με τα αδέσποτα στη πόλη μας.
Τρεις μήνες ψάχναμε για την Ιρμα αλλά πουθενά .
Η χαρά μας τεράστια όταν μάθαμε ότι η Ιρμα είχε βρει την καλή της νεράιδα.
Την Ερρικα που την είδε στο δρόμο , την λυπήθηκε και αποφάσισε να την υιοθετήσει .
Βλέποντας κάποια μέρα τις αναρτήσεις στο fb ήλθε σε επαφή μαζί μας κι έτσι η χαρά και η ανακούφιση πήρε τη θέση της αγωνίας ..
Την επισκεφθήκαμε στο σπίτι της , όπου η Ιρμα ζει σαν βασίλισσα και ευτυχισμένη .
Χθες την φέρανε βόλτα στα παλιά της λημέρια , μια κούκλα ζωγραφιστή .
Όταν την αντιλήφθηκαν οι άνθρωποι που την φρόντιζαν τόσα χρόνια έτρεξαν την αγκάλιασαν κι αυτή απο χαρά κουνούσε την ουρά της .
Κλάματα και συγκίνηση απο τους ανθρώπους αυτούς που δεν σταμάτησαν να την αγκαλιάζουν .
Αλλά η Ιρμα κοιτούσε συνέχεια την μαμά της και έτρεχε συνέχεια στην αγκαλιά της .
Στιγμές όασης και ανάτασης ψυχής , παραδείγματα του πως πρέπει να είναι η σχέση μας με τα ζώα που δεν φταίνε αυτά που οι άνθρωποι τα εγκατέλειψαν στο δρόμο .
Αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους μίζερους και κακούς που βλέπουν παντού επιθετικά ζώα, σε όλους αυτούς τους που δεν βλέπουν πόσο ¨¨”άνθρωποι” είναι τα ζώα και πόσο κτήνος ο άνθρωπος.
Πόσο σοφά το είπε ο Λουντέμης !
“Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα Ζώα ”
Κείμενο της Νατάσας Μπομπολάκη
Irma had been living for 8 years at courts’ square.
Many people from the stores nearby were taking care of her.
This summer, all of a sudden, she was disappeared.
She was always there and we were all very anxious about what happened to her. Most of all, Kostas who had been taking care of her all these years and he greatly loved her.
Because of unpleasant facts for strays in our neighborhood, we were thinking that maybe something terrible had happened to her.
We had been looking for her for more than three months, but we couldn’t find her.
We were so happy to be informed that Errika had decided to adopt Ira, after she saw her once on the street.
Errika saw our posts on Facebook and she came into contact with us. So, we were so relieved to know that Irma was finally adopted.
We visited Irma in her new house, where she is happy and lives like a queen!
She is so beautiful! Yesterday, she took her out where she used to live.
As long as she was recognized by people who had been taking care of her for years, they gave her a hug and she was wagging her tail.
They burst into tears while they were very touched.
However, Irma was staring at her new mum and she would like to be in her arms.
This story is another typical example on what our relationship with animals should be.
It is dedicated to all those who believe that each animal is aggressive. All those who do not recognize that animals have feelings and human could be a monster!
In any case, we should bring to mind Lountemis’ words of wisdom: “Once I got to know people, I loved animals!”
Written by Natassa Bobolaki