Προς Πρωθυπουργό της χώρας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

Αρμόδιους Υπουργούς κους Μ. Βορίδη και Σ. Πέτσα

Λοιπούς Υπουργούς της Κυβέρνησης

Βουλευτές όλων των κομμάτων

Αρχηγούς Κομμάτων

ΘΕΜΑ: Οι αδιαμφισβήτητου κύρους επιστημονικές έρευνες του Α.Π.Θ.  επιβεβαιώνουν με τον πιο ασφαλή και έγκυρο τρόπο αυτό που σύσσωμη η φιλοζωική κοινότητα διατείνεται εδώ κ δεκαετίες χωρίς να εισακούεται

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ

Αξιότιμοι Υπουργοί ,

Αξιότιμοι  Βουλευτές και Πρόεδροι Κομμάτων της Βουλής ,

Σκοπός αυτής της επιστολής είναι να ενημερώσει το σύνολο του κοινοβουλευτικού πολιτικού κόσμου για την στρεβλή εικόνα που θεωρούμε , ότι έχουν οι περισσότεροι για τη «φιλοζωία» μεγάλου μέρους κυνηγών.

Χρόνια τώρα η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, αναφέρεται στα χιλιάδες κυνηγόσκυλα που εγκαταλείπονται διαχρονικά από τους ιδιοκτήτες τους όταν δεν είναι αποδοτικά στο κυνήγι, όταν γεράσουν, όταν αρρωστήσουν ή τραυματιστούν. Πολύ συχνό είναι επίσης το φαινόμενο της θανάτωσης ή της εγκατάλειψης κουταβιών από ανεπιθύμητες γέννες. Συχνά έχει παρατηρηθεί ότι ενήλικα κυνηγόσκυλα που εγκαταλείπονται φέρουν μη καταχωρημένη ηλεκτρονική σήμανση (τσιπ) έτσι ώστε σε πιθανό έλεγχο, το σκάνερ ελέγχου να εντοπίζει ότι υπάρχει αλλά όταν το ζώο εγκαταλείπεται να μη μπορεί να εντοπιστεί ο ιδιοκτήτης. Από τα στοιχεία που συγκεντρώνουν οι σύλλογοι/μέλη μας και άλλοι φιλοζωικοί φορείς, στους οποίους περιέρχεται ένας μεγάλος αριθμός κυνηγετικών σκύλων και κουταβιών για φιλοξενία και περίθαλψη,  εκτιμάται ότι το ποσοστό τους επί του συνόλου των αδέσποτων στην Ελλάδα αγγίζει πλέον το 30%.

Την εκτίμηση αυτή ήρθε να επιβεβαιώσει πριν από λίγες ημέρες ο καθηγητής του εργαστηρίου Ζωολογίας του τμήματος Βιολογίας του Α.Π.Θ.  Δρ. Θεόδωρος Κομηνός, μιλώντας σε εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης σχετικά με την  έρευνα που διεξάγει και αφορά στην καταγραφή και παρακολούθηση των πληθυσμών του λύκου και του τσακαλιού στην Ελλάδα.

Η έρευνα, που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιείται  σε 8 περιοχές με την χρήση 1300 καταγραφικών μέσων κι ενός εκπαιδευμένου σκύλου.

Μεταξύ άλλων, ο καθηγητής ανέφερε την καταγραφή πάνω από 60.000 αδέσποτων σκύλων,που διαβιώνουν στα δάση, εκ των οποίων το 35-40% είναι κυνηγετικοί. Άλλο ένα 40-45% περίπου είναι  ποιμενικοί σκύλοι εργασίας οι οποίοι έχουν καταστεί κι αυτοί αδέσποτοι.

Το τελευταίο στοιχείο, συγκλίνει και αυτό αναπόφευκτα με την  διαπίστωση, σύσσωμης της φιλοζωικής κοινότητας, ότι η ανεξέλεγκτη  αναπαραγωγή  και στη συνέχεια εγκατάλειψη κουταβιών αλλά και ενήλικων σκύλων του είδους, αποτελεί την δεύτερη αιτία, μετά τα κυνηγόσκυλα, της αύξησης του αριθμού των αδέσποτων ζώων συντροφιάς στη χώρα μας.

Κατά την διάρκεια της διαβούλευσης του πρόσφατου νομοσχεδίου (και μέχρι την ψήφιση, κατά πλειοψηφία, του νέου νόμου για τα ζώα συντροφιάς) αναδείξαμε  την αναγκαιότητα της υποχρέωσης στείρωσης όχι μόνο των οικόσιτων αλλά και των σκύλων εργασίας, για κάποια χρόνια με τις επιβαλλόμενες εξαιρέσεις, ως την μόνη πολιτισμένη λύση. Η πρόταση μας αυτή δεν εισακούστηκε, σε αντίθεση με της αρχικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, και καταλήξαμε σε ένα νομοσχέδιο που μόνο ως  προϊόν  πιέσεων, διαφόρων συντεχνιών και κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται και βιοπορίζονται από τα ζώα, μπορεί να χαρακτηριστεί.

Δυστυχώς, το νομοσχέδιο αυτό υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές και αποτελεί πλέον νόμο του κράτους με δυσοίωνες προοπτικές για την ευζωία  των ζώων,  ο οποίος είναι και ο βασικός του στόχος,  και τα αρνητικά αποτελέσματα του έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται και θα κορυφωθούν στο άμεσο μέλλον.

Επιπλέον, και μια δεύτερη επιστημονική έρευνα δημοσιοποιήθηκε τις τελευταίες μέρες.  Πρόκειται για το έργο «Rhodope Project» που πραγματοποιείτε στο πλαίσιο της δράσης  “Ερευνώ-Δημιουργώ-Καινοτομώ” (ΕΠΑνΕΚ – ΕΣΠΑ) με την σύμπραξη του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, επιχειρήσεων και ερευνητικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων του τομέα Ζωολογίας τους Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ και του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας.

Ακουστικοί αισθητήρες τοποθετήθηκαν δειγματοληπτικά σε έκταση περίπου 1700 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε περιοχές NATURA και σε Καταφύγια Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) από τον Ιούλιο του 2019 έως τον Ιανουάριο του 2020. Ως περιοχή μελέτης επιλέχθηκε η οροσειρά της Ροδόπης και το Δέλτα του Έβρου.

Συγκεκριμένα, στους αισθητήρες που τοποθετήθηκαν στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα του Έβρου κατά τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου 2019-2020 ανιχνεύθηκαν 43.000 πυροβολισμοί. «Το ανησυχητικό όμως είναι», όπως  τόνισε ο Δρ. Χρήστος Αστάρας «ότι οι πυροβολισμοί ήταν 40% εκτός ωραρίου, δηλαδή υπήρχαν νόμιμοι κυνηγοί σε νόμιμες περιοχές αλλά κυνηγούσαν πριν χαράξει και πολύ μετά που δύει ο ήλιος, οπότε δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τα προστατευόμενα είδη».

Και η έρευνα αυτή επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις της ΠΦΠΟ ότι το νομοθετικό πλαίσιο και η ετήσια ρυθμιστική είναι ανεπαρκείς και απαρχαιωμένες  γιατί η κυνηγετική δραστηριότητα είναι ανεξέλεγκτη και η λαθροθηρία είναι αδύνατον να περιοριστεί από τα δασαρχεία και τη θηροφυλακή. Σε μεγάλο ποσοστό μάλιστα λαθροθήρες είναι οι ίδιοι οι κυνηγοί/ μέλη κυνηγετικών συλλόγων/ομοσπονδιών ακόμα και θηροφύλακες.

Στις δύο προαναφερθείσες επιστημονικές έρευνες τίθενται δύο, από τα πολλά,  βασικά ζήτημα που απασχολούν τη φιλοζωική  κοινότητα τα τελευταία χρόνια. Η μείωση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς με το μέτρο της υποχρεωτικής στείρωσης όχι μόνο των αδέσποτων αλλά και των δεσποζόμενων (πλην εξαιρέσεων) και η λαθροθηρία. Και στα δύο αυτά ζητήματα, η πλειοψηφία των βουλευτών με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ευζωία των ζώων συντροφιάς και το ΥΠΕΝ για την ρυθμιστική αντίστοιχα,  επέλεξαν να ενστερνιστούν, για άλλη μια φορά, τις θέσεις  συνομιλητών  που η δράση τους πρωταρχικό σκοπό έχει την εκμετάλλευση των ζώων και όχι την προστασία τους.

Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι η συχνή κακοποίηση των κυνηγετικών σκύλων, οι οποίοι συνήθως στερούνται της φυσιολογικής ελεύθερης κίνησης παραμένοντας δεμένοι ή σε κλουβιά, συχνά υποσιτισμένοι και μεταφέρονται με μεταλλικούς ή ξύλινους κλωβούς αναρτημένους πίσω από το όχημα του κυνηγού, ακινητοποιημένοι, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες, στα καυσαέρια της εξάτμισης και σε κίνδυνο ατυχήματος. Πολύ συχνά  κατά το κυνήγι αγριόχοιρων και τα δύο είδη ζώων σκύλοι και αγριόχοιροι τραυματίζονται ή σκοτώνονται βασανιστικά.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η φιλοζωική κοινότητα επαναφέρει τα αιτήματα

Α. της υποχρεωτικής στείρωσης των κυνηγόσκυλων και ποιμενικών σκύλων χωρίς εξαιρέσεις πέραν λόγων υγείας ή γήρατος

Β. του ελέγχου εφαρμογής της ευζωίας και της στείρωσης καθώς και της θηροφύλαξης, μέσω στελέχωσης ειδικών τμημάτων στην Αστυνομία και στις Δασικές υπηρεσίες

Γ. τον εκσυγχρονισμό της κυνηγετικής νομοθεσίας στην κατεύθυνση του περιορισμού και της σταδιακής κατάργησης αυτής της βάναυσης και βλαπτικής για το περιβάλλον δραστηριότητας. 

Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία