Στη μνήμη του δύστυχου γαϊδουριού στα Γιάννενα που βρήκε ένα τόσο φρικτό θάνατο.

Ζητάμε την αμεση κατάργηση των γαιδουριών taxi στη Σαντορίνη ,χωρίς εκπτώσεις.

Zητάμε την οικονομική στήριξη των αγωγιατών από το κράτος

Αξιότιμε κε Πρωθυπουργέ,

Με αυτή την επιστολή αναφερόμαστε στην πρακτική χρήσης των γαϊδάρων και μουλαριών ως «ταξί» και ως τουριστική ατραξιόν, στη Σαντορίνη πρωτίστως, μια πρακτική που έχει επανειλημμένα φέρει τη χώρα μας έμπροσθεν διεθνούς κατακραυγής –με τεκμήρια videos, φωτογραφίες και μαρτυρίες επισκεπτών τουριστών- αμαυρώνοντας την εικόνα του πανέμορφου νησιού μας που αποτελεί έναν από δημοφιλέστερους ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο.

Είναι γνωστό ότι τα ζώα αυτά χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν ανθρώπους, βαλίτσες, άλλα πράγματα, από το λιμάνι προς τα Φηρά και πάλι πίσω, ή μένουν παραταγμένα στη σειρά επί ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο ακόμα και σε περιόδους καύσωνα περιμένοντας άλλους πελάτες, ανεβαίνουν και κατεβαίνουν πολλές φορές μέσα στην ημέρα με θερμοκρασίες απαγορευτικές τα περί 520 σκαλιά στο λιασμένο κι επικίνδυνο πλακόστρωτο, πατώντας στις ακαθαρσίες τους, υπερφορτωμένα, εξαντλημένα, διψασμένα, εκτεθειμένα ολοκληρωτικά στις καιρικές συνθήκες, και με όλο τον εξοπλισμό πάνω τους να δυσχεραίνει την κατάστασή τους, να επιδεινώνει την ταλαιπωρία τους, να ανοίγει πληγές στα κορμιά τους, ενώ κάποια από αυτά αρκετές φορές έχουν εντοπιστεί να εργάζονται όντας υπέργηρα ή άρρωστα.

Σε καθεστώς καθολικής έλλειψης ελεγκτικού μηχανισμού δουλεύουν ανελέητα, και επί της ουσίας κακοποιούνται μπροστά στα μάτια των επισκεπτών – τουριστών προκαλώντας τον οίκτο.

Είναι αμέτρητες οι καταγγελίες που λαμβάνουμε κάθε σεζόν, ενώ τα δημοσιεύματα παγκοσμίως αναφερόμενα στο «βρώμικο μυστικό της Σαντορίνης» και η διακίνηση ντροπιαστικού για την κουλτούρα μας υλικού είναι πλέον ανεξέλεγκτα.

Είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει έντονα και αρνητικά απλούς ανθρώπους και φιλοζωικές οργανώσεις ανά τον κόσμο, ακτιβιστές, συλλογικότητες, ακόμα και τα κόμματα καλής διαβίωσης των ζώων στην Ευρώπη.

Πάντα υπάρχει ο αντίλογος πως αυτό είναι «παράδοση» και αποφέρει εισόδημα σε κάποιους ανθρώπους.

Ωστόσο, όπως κι αν «βαφτίσει» κανείς μια πρακτική που πίσω κρύβει την βαριά κακοποίηση κάποιων πλασμάτων, δεν μπορεί να αλλάξει την αλήθεια, και κυρίως δεν μπορεί να επικαλύψει ή αντιστρέψει τους κανόνες της ηθικής σε κάθε τόπο και χρόνο, ούτε μπορεί να σταματήσει την πορεία προς την πρόοδο.

Πρόκειται για κάκιστη μεταχείριση των ζώων, που επουδενί δεν μπορεί να δικαιολογηθεί και να συνεχιστεί στην εποχή μας. Οι ανάγκες μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν με ανελκυστήρες, τελεφερερίκ, και γενικά σύγχρονες μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, ενώ οι άνθρωποι που στηρίζονται σε αυτό το εισόδημα, θα πρέπει ανεπιστρεπτί να στραφούν σε άλλες δραστηριότητες βοηθούμενοι από το κράτος, κι έτσι να προοδεύσουν και οι ίδιοι.

Μια τέτοια ντροπιαστική πρακτική που μάλιστα παρουσιάζεται και ως «παράδοση» αποτελεί καταβύθισμα για τα ζώα και για τους ανθρώπους.

ΖΗΤΑΜΕ

Ορισμό ημερομηνίας έναρξης οριστικής κατάργησης και όχι τη λήψη μέτρων (που δεν απέδωσαν στο παρελθόν και ούτε πρόκειται να αποδώσουν), των «γαιδουριών και μουλαριών ταξί» στην Σαντορίνη και επίσης την ανακοίνωση στρατηγικής για την εξυπηρέτηση των αναγκών με τρόπο πολιτισμένο.

Ήδη έχει υπάρξει η ιδιωτική πρωτοβουλία δημιουργίας του τελεφερίκ που αποδίδει μάλιστα και ένα ποσοστό των εσόδων στους αγωγιάτες που χάνουν εισόδημα.

Περιμένουμε από την κυβέρνηση να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς καμία αναβολή.

Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία

Honorable Mr. Prime Minister,

Through this letter, we intend to raise the issue of the practice of using donkeys and mules as both “taxis” and a tourist attraction, mostly in Santorini; a practice that has repeatedly caused our country to face international outcry – with videos, photos and testimonies of visiting tourists as proof – tarnishing the image of our beautiful island, one of the most popular travel destinations all over the world.

It is known that the said animals are used to carry people, suitcases and other objects, from the port to Fira and vice – versa, or get to stand in line, under the hot sun, for hours on end, even in heatwave days, waiting for more customers, that they go up and down the – about – 520 steps several times a day, in prohibitive temperatures, treading on the sunbaked and dangerous pavement, in their own filth, overloaded, exhausted, thirsty, completely exposed to the weather conditions, and with all the equipment they carry making their situation even worse, aggravating their suffering, causing injuries on their bodies, while some of them have often been spotted working despite their old age or being sick.

In the face of total lack of control mechanisms, they are mercilessly overworked and, in fact, abused before the eyes of visitors – tourists, causing pity.

We receive countless complaints every season, while the reports, all over the world, referring to the “dirty secret of Santorini” and the dissemination of material bringing shame to our culture have already spiraled out of control.

This is an issue that has caused strong concern to ordinary people and animal welfare organizations around the world, activists, collective entities, even animal welfare parties in Europe.

There is always the argument that this is a part of “tradition”, as well as the source of certain people’s income.

However, no matter how one chooses to call a practice comprising the gross abuse of certain creatures, this does not change the truth and, above all, it does not overpower or reverse the rules of morality in any place and time, nor can it block the path to progress.

This is an awful way to treat animals, which cannot be justified nor continue in our time. The respective needs can now be served by elevators, cable cars and several modern methods used throughout Europe and the world, while the people relying on this income, assisted by the state, will have to irrevocably turn to other activities, thus making progress themselves as well.

Such a shameful practice, which is even presented as a part of “tradition”, is a downfall for animals and people.

WE REQUEST

The setting of a start date for the definitive abolition of “donkey and mule taxis” in Santorini and not for the implementation of measures (which have not worked in the past and will not work now), as well as the announcement of a strategy to serve the respective needs in a civilized way.

There has already been a private initiative for the establishment of a cable car, even offering a percentage of the revenue to the mule drivers losing income.

We expect that the government shall move in this direction with no delay.

Pan-Hellenic Animal Welfare and Environmental Federation