Η γνωστή συντεχνιακή στάση του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου επανέρχεται με αφορμή την έναρξη της εφαρμογής της υποχρεωτικής στείρωσης στα ζώα συντροφιάς.
Πρώτο και βασικό μέλημα στην απεργιακή ανακοίνωση που εξέδωσε είναι η μη υποχρεωτική στείρωση των ζώων συντροφιάς γιατί, όπως αναφέρει, ενέχει κινδύνους για την υγεία τους.
Ποια η μέριμνα του Κτηνιατρικού Συλλόγου για την υγεία των 2-3 εκατομμυρίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς που διαβιούν σε άθλιες συνθήκες σε όλη την Ελλάδα; Μήπως τα δυσβάστακτα κοστολόγια κάποιων μελών του, τα οποία χρεώνονται στις πλάτες απλών εθελοντών πολιτών; Μήπως η επιθυμία για την διαιώνιση του ανεξέλεγκτου φαινομένου των αδέσποτων, μιας και είναι πλέον γνωστό τοις πάσι, ότι η κύρια πηγή των αδέσποτων είναι τα αστείρωτα δεσποζόμενα; Μήπως εν τέλει πίσω από τον φόβο της εφαρμογής της υποχρεωτικής στείρωσης είναι ο φόβος μη χαθεί η πελατεία;
Τέλος, η στελέχωση και χρηματοδότηση δημοτικών κτηνιατρείων και καταφυγίων ως “το μόνο μέτρο φροντίδας αδέσποτων”, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του. Τα δημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια είναι βεβαίως επιβεβλημένα για την διαχείριση και φροντίδα των αδέσποτων ανοίγοντας, φυσικά, θέσεις εργασίας για τους ίδιους τους κτηνιάτρους. Η φροντίδα όμως δεν λύνει το πρόβλημα των ανεξέλεγκτων γεννήσεων.
Ποια είναι η πρόταση του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου για την εξάλειψη του τεράστιου κοινωνικο-οικονομικού ζητήματος των αδέσποτων ζώων;