Από: Ευάγγελος Δ. Πρωτοπαπαδάκης
Δρ. Φιλοσοφίας, Αναπληρωτής Καθηγητής Εφαρμοσμένης Ηθικής
Διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας
Μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και Τεχνοηθικής
Φιλοσοφική Σχολή Τμήμα Φιλοσοφίας Πανεπιστημιούπολη,
ΘΕΜΑΤΑ: Α. «ΈΘΙΜΟ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΦΑΓΗΣ ΖΩΩΝ ΣΕ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΩΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΛΕΣΒΟΥ»
Β. «ΕΡΓΑΣΙΑ ΖΩΩΝ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ »
Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, κυρία Μπομπολάκη,
Με έκπληξη – εξαιρετικά δυσάρεστη, οφείλω να ομολογήσω – πληροφορήθηκα πως τόσο το βάρβαρο έθιμο της περιφοράς και τελετουργικής σφαγής ζώων, όσο και ο εξαναγκασμός ζώων σε προσφορά επαχθούς έργου υπό καιρικές συνθήκες που ούτε για τους ίδιους τους ανθρώπους δεν είναι ανεκτές, συνεχίζουν να υφίστανται στην χώρα μας, ευτυχώς σε περιορισμένο και, ως εκ τούτου, ελέγξιμο βαθμό. Η αναφορά μου στην δυνατότητα ελέγχου είναι σκόπιμη: περιγράφει την υποχρέωση όλων μας, της πολιτείας προεξαρχούσης, να ελέγξει και να καταστείλει φαινόμενα όπως αυτά, τα οποία προσβάλλουν αφ’ ενός τον πολιτισμό του τόπου μας και την συνείδηση της συντριπτικής πλειονότητας των κατοίκων του, και αφ’ ετέρου πλήττουν την εικόνα της χώρας μας διεθνώς ως κοιτίδας του πολιτισμού.
Αυτού του είδους οι πρακτικές αντίκεινται σε κάθε πιθανή εκδοχή του ηθικώς δέοντος, αλλά αυτό είναι περίπου αυτονόητο, συνεπώς δεν κρίνω πως χρειάζεται να επιμείνω περισσότερο. Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να επισημάνω το επιβλαβές και αλυσιτελές εκάστης πρακτικής. Σε ό,τι αφορά τον εξευτελισμό και την τελετουργική σφαγή των ζώων, όπως αναφέρει κατά τρόπο εξαιρετικό ο Immanuel Kant, αλλά και ο κοινός νους μπορεί εύκολα να συλλάβει, αυτά εθίζουν τον άνθρωπο στην σκληρότητα, η οποία, προφανώς, όταν παγιωθεί στην ψυχή του, πλήττει τους γύρω του αδιακρίτως, είτε αυτοί είναι άνθρωποι, είτε ζώα. Με άλλα λόγια, κανείς δεν νομιμοποιείται να καταλαμβάνεται εξ απήνης όταν πληροφορείται την τέλεση μακάβριων και ειδεχθών εγκλημάτων,όσο τέτοιες πρακτικές επιτρέπονται. Το ερώτημα τελικώς δεν αφορά μόνον την συμπεριφορά μας προς τα ζώα, αλλά την κοινωνία που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε. Συνολικά θεωρώ ηθικώς απαράδεκτο το έθιμο της διαπόμπευσης και τελετουργικής δημόσιας σφαγής ζώων, και η απαγόρευσή του γενικώς, και εν προκειμένω ειδικώς στην πανήγυρη της Αγίας Παρασκευής Λέσβου, στην σκέψη μου αποτελεί την μόνη εύλογη προοπτική.
Σε ό,τι αφορά τον εξαναγκασμό ζώων να προσφέρουν έργο σε μη ανεκτές καιρικές συνθήκες, θεωρώ πως πέραν των ανωτέρω η πρακτική αυτή είναι και ολωσδιόλου αλυσιτελής, αφού σε ακραίες καιρικές συνθήκες και οι ίδιοι οι άνθρωποι αδυνατούν να «απολαύσουν» τις υπηρεσίες που η εργασία των ζώων θα διασφάλιζε. Πιστεύω πως η σχετική ρύθμιση θα γινόταν ευμενώς αποδεκτή όχι μόνον από τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και από τους ίδιους τους κηδεμόνες των ζώων, και ακόμη περισσότερο από τους υποψήφιους αποδέκτες των υπηρεσιών που αυτά προσφέρουν.
Καταληκτικά επιτρέψτε μου να επισημάνω πως τόσο η συμπεριφορά μας προς τα ζώα, όσο και οι τρόποι κατά τους οποίους αυτή ρυθμίζεται από την πολιτεία, αποτελούν δείκτη του επιπέδου του πολιτισμού μας και της ποιότητας της κοινωνίας μας. Στην βελτίωση αμφοτέρων ο ίδιος προσωπικά, τόσο ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας της χώρας μας, όσο και ως ενεργός πολίτης, αλλά και το ΔΠΜΣ Ζώα: Ηθική, Δίκαιο, Ευζωία, το οποίο έχω την τιμή να διευθύνω, είμαστε αποφασισμένοι να συμβάλλουμε ενεργά συντασσόμενοι με κάθε προσπάθεια που προάγει τον ευγενή αυτόν σκοπό.
Με τιμή,
Ευάγγελος Δ. Πρωτοπαπαδάκης
Αθήνα, 10 Ιουλίου 2021
By: Evangelos D. Protopapadakis
Dr. Of Philosophy, Associate Professor of Applied Ethics
Director of the Laboratory of Applied Philosophy
Member of the National Committee on Bioethics and Technoethics
School of Philosophy Department of Philosophy Campus,
TOPICS: A. “CUSTOM OF CIRCUMSTANCE AND SLAUGHTER OF ANIMALS AT FESTIVALS, AND ESPECIALLY AT THAT OF HOLY FRIDAY OF LESVOS”
B. “ANIMAL WORK IN EXTREME WEATHER CONDITIONS”
Honorable President of the Panhellenic Animal Welfare and Environmental Federation, Mrs. Bombolaki,
To my surprise – extremely unpleasant, I must admit – I was informed that both the barbaric custom of caring for animals and the ritual slaughter of animals, as well as forcing animals to offer burdensome work in weather conditions which are not even tolerable to humans themselves, continue to exist. our country, fortunately to a limited and, therefore, controllable degree. My reference to the possibility of control is expedient: it describes the obligation of all of us, the pre-emerging state, to control and suppress phenomena such as these, which on the one hand offend the culture of our place and the consciousness of the vast majority of its inhabitants, and on the other hand, they affect the image of our country internationally as the cradle of culture.
These kinds of practices run counter to every possible version of morality, but that’s almost self-evident, so I do not think I need to insist any longer. Let me, however, point out the harmful nature of each practice. As far as the humiliation and ritual slaughter of animals is concerned, as Immanuel Kant puts it in an excellent way, but also the common mind can easily conceive, these addict man to cruelty, which, obviously, when entrenched in his soul , hits those around him indiscriminately, whether they are humans or animals. In other words, no one is entitled to be caught unawares when informed of the commission of heinous and hideous crimes, as long as such practices are permitted. The question ultimately concerns not only our attitude towards animals, but the society we wish to create. Overall, I consider the custom of the ritual of slaughtering of animals to be morally unacceptable, and its prohibition in general, and in this case especially in the festival of Agia Paraskevi, Lesvos, in my opinion is the only reasonable perspective.
Regarding the compulsion of animals to offer work in intolerable weather conditions, I consider that in addition to the above this practice is also completely unnaceptable, since in extreme weather conditions the people themselves are unable to “enjoy” the services that work of animals would ensure. I believe that the relevant regulation would be favorably accepted not only by the local communities, but also by the animal guardians themselves, and even more so by the prospective recipients of the services they offer.
Finally, let me point out that both our behavior towards animals, and the ways in which it is regulated by the state, are an indicator of the level of our culture and the quality of our society. In the improvement of both himself personally, both as a member of the academic community of our country, and as an active citizen, but also the DPMS Animals: Ethics, Law, Prosperity, which I have the honor to lead, we are determined to actively contribute by any effort that promotes this noble cause.
With respect,
Evangelos D. Protopapadakis
Athens, July 10, 2021