Η Νατάσα Μπομπολάκη, Πρόεδρος του Φιλοζωικού Συλλόγου “Η Προστασία των Ζώων” και της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής της, αυτό της Προεδρίας του Τοπικού Συλλόγου των Χανίων, και μας μιλά για τον δύσκολο αλλά γεμάτο κατορθώματα αγώνα που έκανε. Ένα συγκινητικό και παράλληλα διδακτικό κείμενο.
Ας μου επιτραπεί να δανειστώ για την περίσταση τον τίτλο του γνωστού νομπελίστα συγγραφέα, αφού μετά από τόσα χρόνια πραγματικής στράτευσης στην προεδρία του Συλλόγου μας “Η Προστασία των Ζώων”, τον οποίο και ίδρυσα το 2007 ,νοιώθω ότι επέζησα από ένα πόλεμο που ίσως και να τον έχω κερδίσει, τούτο όμως μένει να αποδειχθεί.
Επί χρόνια αδιαλείπτως βρέθηκα με ολόκληρη την ομάδα του συλλόγου σε ζύμωση τόσο με την τοπική κοινωνία, όσο και με τους φορείς – θεσμοποιημένους και θεσμοθετημένους – αλλά και με τις αρχές και άλλες συλλογικότητες. Μέσα από συνεργασίες και αντιπαραθέσεις διδάξαμε και διδαχθήκαμε και νομίζω πως στο τέλος της μέρας επανατοποθετήσαμε την αντίληψη πως τα ζώα είναι οι βιολογικοί μας εταίροι φωτισμένη από μια διαφορετική οπτική γωνία.
Αυτή είναι μια από τις βασικές αλλαγές που ο σύλλογός μας έφερε στα φιλοζωικά δρώμενα της χώρας μας απο το το 2007 και μετά.
Εισάγαμε την έννοια της κακοποίησης παθητικής και ενεργητικής κάτι που δεν γινόταν πριν, θέσαμε την πραγματικότητα των βαρελόσκυλων επι τάπητος, μπήκαμε στα σχολεία, ενημερωσαμε χιλιάδες πολίτες μέσα από άρθρα, εκδηλώσεις, εκπομπές, είχαμε έντονη παρουσία στην τοπική τηλεόραση, ενεργοποιήσαμε σε μεγάλο βαθμό τις αστυνομικές, εισαγγελικές και αυτοδιοικητικές αρχές, συμβάλαμε καθοριστικά μέσα από το βήμα της Βουλής στην διαμόρφωση της νομοθεσίας υπέρ των ζώων, γίναμε βασικοί συνομιλητές με τα υπουργεία, τις αρμόδιες αρχές της Ε.Ε., ιδρύσαμε την μεγαλύτερη σήμερα άτυπη συλλογικότητα την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων, με 130 ενεργά σωματεία, ιδρύσαμε την μακράν μεγαλύτερη Ομοσπονδία, την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, συνενώσαμε το φιλοζωικό κίνημα της χώρας κάτω από στόχους που συνέβαλαν στην αλλαγή του φιλοζωικού status quo στην χώρα μας.
Σώσαμε από κακοποίηση πολλές εκατοντάδες ζώα, συμβαλαμε στην υιοθεσία τους, περιορίσαμε κατα πολύ τα βαρελόσκυλα, στειρωσαμε πάρα πολλά, περιθαλψαμε εξαιρετικά μεγαλο αριθμό τραυματισμένων , άρρωστων ζώων και δηλητηριασμένων ζώων, συμβάλαμε ώστε ο φιλόζωος να πάψει να είναι ο γραφικός και να γίνει ο άνθρωπος με επιστημοσύνη, με επιχειρήματα τεκμηριωμένα, με θέσεις εμπεριστατωμένες, άρθρώσαμε ένα διαφορετικό λόγο προς κάθε κατεύθυνση.
Καταστήσαμε γνωστή την θέση μας και την κατοχυρώσαμε μέσα από την διαφορετική δράση μας, ότι στόχος είναι να μην υπάρχουν αδέσποτα και όχι πως θα διαχειριζόμαστε τα ήδη υπάρχοντα.
Και πιστεύουμε , οτι καταφέραμε πολλά και σε αυτό το επίπεδο.
Συχνά απογοητευτήκαμε ή και θεωρήσαμε πως φτάσαμε σε αδιέξοδα. Ωστόσο ποτέ δεν υπήρξε παραίτηση ή υποχώρηση . Η αποδοχή εκ μέρους του κοινωνικού ιστού της πόλης έχει αρχίσει πιά να γίνεται απτή και θεωρώ πως κάτι τέτοιο είναι ένα ισχυρό επίτευγμα που πρόκειται να εντάξω στην χορεία των πολύτιμων αναμνήσεων μου.
Ήρθε η ώρα οι νεώτεροι συνεργάτες να σφυρηλατηθούν στο πλαίσιο της σημαντικής αυτής προσπάθειας, του να δανείσουν δηλαδή την φωνή τους στα πλάσματα που δεν μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα και την ευζωία τους με το όραμα και τον δυναμισμό του συλλόγου μέχρι σήμερα.
Τούτο βέβαια δεν σημαίνει πως θα πάψω να συμπαρίσταμαι στους παλιούς μου συνεργάτες καθώς και δεν θα πάψω ποτέ να προσφέρω συμβουλή και ενθάρρυνση σε οποιονδήποτε βαδίζει την δύσκολη ατραπό της Φιλοζωίας. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου για να ασχοληθώ περισσότερο με την πορεία της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, στην οποία είμαι Πρόεδρος, να συμβάλω ακόμη περισσότερο στην δράση των 54 σωματείων της καθώς και στην επιτελική δράση της σε Ελλάδα και Ε.Ε.,χρησιμοποιώντας την πείρα τόσων χρόνων και την ελπίζω αποκτημένη πια ψυχραιμότερη οπτική μου, ώστε με απερίσπαστη αφοσίωση να προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε καίρια την εθνική πολιτική της χώρας απέναντι στο Ζώο που διεκδικούμε και συνταγματικά πλέον να μην είναι Αντικείμενο.
Και τούτο γιατί η προσπάθεια της Ομοσπονδίας να αποκτήσει ένα ισχυρό Ευρωπαϊκό προφίλ υλοποιείται με ιδιαίτερη επιτυχία μέσα από μία σειρά κομβικών συναντήσεων που απετέλεσαν σταθμούς για το Φιλοζωικό Κίνημα, προπάντων μετά την Α’ Ευρωπαϊκή Συνάντηση για τα Δικαιώματα των Ζώων στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με σύμπραξη του τότε Ευρωπαίου Επιτρόπου Περιβάλλοντος και πολλών Πανεπιστημιακών, τον Οκτώβριο του 2010.
Μετά ήρθε η Ημερίδα με την συνεργασία της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών υπό τον αείμνηστο Αρεοπαγίτη Πρόεδρο Εμ.Ρ.Παπαδάκη το 2011, ο διάλογος για τα πρακτικά αποτελέσματα εφαρμογής του ν.4039/2012 τον Δεκέμβριο του 2013 με την σύμπραξη της Εισαγγελέως Ζώων Εφέτου Α.Θεοδωροπούλου στο Χίλτον, η συμμετοχή μας στο 23ο Παγκόσμιο Φιλοσοφίας με εισήγηση καταχωρημένη στα Πρακτικά (όπου βραβεύσαμε τον μεγάλο φιλόσοφο των δικαιωμάτων των ζώων G.Steiner) και τέλος η συνάντηση για την αλλαγή του Συντάγματος στο Πάρκο Ελευθερίας ( κτίριο ΕΑΤ – ΕΣΑ) στο πλαίσιο του Προγράμματος EXPLODING τον Ιούνιο του 2014 με εισήγηση του Καθηγητή του Α.Π.Θ Συνταγματολόγου και Ευρωβουλευτή Κ.Χρυσόγονου.
Όλα τούτα, καθώς και η εισήγησή μας για τα προβλήματα των ζώων στην Ελλάδα στο ανάλογο τμήμα του Ευρωκοινοβουλίου στις Βρυξέλλες με την συνεργασία του Προέδρου της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ Καθηγητή Θ.Ντινόπουλου, μας κατέστησαν αξιόπιστο κοινωνικό εταίρο και συνομιλητή των πολιτικών ηγεσιών των καθ’ύλην αρμόδιων Υπουργείων, ώστε να επεμβαίνουμε δυναμικά στην διαμόρφωση Νόμων και Τροπολογιών. Είναι για τούτο που πιστεύω πως πρέπει να αναλωθώ από δω και πέρα δραστικότερα στα βαρύνοντα ζητήματα του μέλλοντος της Ομοσπονδιακής πολιτικής.
Τελειώνοντας δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω εκ βαθέων όσους μου συμπαραστάθηκαν, όσους με βοήθησαν, αλλά και όσους με ανέχθηκαν. Και παραμένω πάντοτε στη διάθεση τους, με φιλία και σεβασμό.
Η απερχομένη Πρόεδρος του Φιλοζωικού Συλλόγου Χανίων “Η Προστασία των Ζώων”
Νατάσα Μπομπολάκη