Βουλευτές και άθλια κυκλώματα και παρακυκλώματα κατά των ζώων.
«Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν σε μένα χωρίς εμένα» θα έλεγαν τα ζώα, αν είχαν τα έρημα φωνή.
Βουλευτές ψηφοθήρες και παντελώς ακατάλληλοι να νομοθετήσουν για τα ζώα και ύποπτα κυκλώματα που κερδοσκοπούν εις βάρος των ζώων, όλοι μαζί στο κυνήγι και το βωμό του κέρδους και της ψήφου.
Δεν τους σταματάει τίποτα.
Ούτε η γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Ούτε η Υπουργική Απόφαση που κάνει αποδεκτή την γνωμάτευση.
Ούτε οι Ευρωπαϊκές Συμβάσεις και οι Κοινοτικές Οδηγίες, που ισχύουν στην χώρα μας από το 1992 και απαγορεύουν τον ακρωτηριασμό.
Και επί του πρακτέου ο κ. Παπαδόδημας, Πρόεδρος των Κυνηγών, που τόσο τον ενόχλησε η λέξη ακρωτηριασμός αλλά όχι ο αδιαμφισβήτητος και άχρηστος βασανισμός των ζώων, εκτός από το να κυνηγά να μάθει και λίγα ελληνικά για να καταλάβει ότι ακρωτηριασμός σημαίνει αποκοπή άκρου.
Ή μήπως η ουρά και τα αυτιά δεν αποτελούν άκρα?
Ούτε η επίσημη απάντηση του καθ υλην αρμόδιου Καθηγητή της Χειρουργικής μαλακών μορίων της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, ούτε οι μελέτες των εγκυρότερων Κτηνιατρικών Σχολών σε Αμερική και Ευρώπη.
Δεν μας παραξενεύουν βέβαια αυτά στη χώρα της απόλυτης ηθικής και οικονομικής αποσύνθεσης.
Ούτε παραξενευόμαστε που οι ιδιώτες κτηνίατροι, για λόγους “επιστημονικούς ” πάντα, τάσσονται υπέρ της κοπής των άκρων που η φύση επικύρωσε λειτουργικά στα ζώα και που παρά φύσει αυτοί τα αποκόπτουν.
Σε τελική ανάλυση μήπως οι κυρίαρχες σήμερα νεοδαρβινικές απόψεις για τη φυσική επιλογή στην Ελλάδα κατ αποκλειστικότητα καταντούν ευτελές αστείο?
Τα οικονομικά τους συμφέροντα σκέπτονται και μόνο, αφού και τα χρόνια αυτά που ισχύει η απαγόρευση, πλείστοι όσοι – υπάρχουν και οι σωστοί κτηνίατροι –ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΑΣΥΣΤΟΛΩΣ κόβοντας ουρές και αυτιά.
Και βλέπουν, ως μωρές παρθένες, ύποπτα κυκλώματα στα φιλοζωικά σωματεία γιατί εκτός από τους Έλληνες εθελοντές ή «εθελοντές» επιζητούν και τη βοήθεια των ευρωπαίων. όπως εξάλλου ο νόμος ορίζει.
Σε μια χώρα που χειμάζεται οικονομικά και με εκατομμύρια αδέσποτα αναρωτιούνται, αλλά δεν πείθουν κανένα – ούτε καν τον ίδιο τους τον εαυτό- γιατί οι φιλοζωικοί οργανισμοί αποδέχονται κάθε δυνατή βοήθεια από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ανήκουμε.
Ή μήπως ανήκουμε μόνο όταν μας συμφέρει?
Και με την ευκαιρία να διευκρινίσουμε ότι οι εθελοντές μας κτηνίατροι ζητούν έξοδα μετακίνησης, παραμονής, διατροφής και όλo το φαρμακευτικό υλικό, που θα χρησιμοποιήσουν, ενώ οι ευρωπαίοι τίποτα.
Γιατί λοιπόν αφού και νόμιμο και ανέξοδο είναι να μην επωφεληθούμε ως χώρα με τον τεράστιο αυτό υπερπληθυσμό αδέσποτων?
Όμως γιατί η εμμονή αυτή με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους?
Τι φοβούνται και τους βλέπουν τόσο ανταγωνιστικά?
Ή μήπως θεωρούν ότι δε θα φτάσουν τα εκατομμύρια αδέσποτα της Ελλάδας, για να στειρώσουν και οι έλληνες εθελοντές?
Σταματήστε τα παιχνίδια επιτέλους εις βάρος των ζώων.
Βουλευτές, κυνηγοί, κυνολογικοί, παράνομοι εκτροφείς κοκ, μη στενοχωριέστε τόσο για τα κακόμοιρα τα ζώα!!!
Χαλάτε την ζαχαρένια σας, μέρες δύσκολες που περνάμε.
Και για να λύσουμε και την απορία σας για το ότι αναφέραμε πως εκπρόσωποι του Π.Κ.Σ. τάσσονται κατά της κοπής ουρών κλπ, σας προτείνουμε να ακούσετε στοχευμένα τη συνεδρίαση της Βουλής, όπου μετείχαν οι φορείς.
Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία