Ο τεράστιος αριθμός των αδέσποτων σκύλων και γάτων στη χώρα μας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα. Χιλιάδες ζώα ταλαιπωρούνται, κακοποιούνται, πεθαίνουν ή θανατώνονται καθημερινά, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας των αδέσποτων ζώων το επωμίζονται εθελοντικά οι φιλόζωοι.

Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται στη χειρότερη θέση της Ευρώπης. Με το νέο νόμο 4830/2021, η διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους – μια αρμοδιότητα στην οποία ήταν ήδη αδύνατον να ανταποκριθούν ικανοποιητικά- έγινε ένα άλυτο πρόβλημα. Οι Δήμοι πρέπει να περισυλλέγουν, να περιθάλπουν άρρωστα, γέρικα και τραυματισμένα, να στειρώνουν, να φιλοξενούν, να φροντίζουν κουτάβια και γατάκια, να σιτίζουν, να καταγράφουν, να καταχωρούν σε μητρώα, να ελέγχουν τα αμέτρητα αδέσποτα αλλά και τα δεσποζόμενα, να κάνουν καμπάνιες ενημέρωσης και όλα αυτά χωρίς μέσα, χωρίς προσωπικό και χωρίς πόρους. Η Πολιτεία όχι μόνο δεν έκανε κανένα βήμα στην κατεύθυνση της μείωσης των αδέσποτων -που στην συντριπτική τους πλειοψηφία οφείλονται σε συνεχείς εγκαταλείψεις μικρών από ανεπιθύμητες γέννες δεσποζόμενων- αλλά δεν φρόντισε να εξασφαλίσει ούτε τα στοιχειώδη ώστε να μπορούν οι Δήμοι να ανταποκριθούν στην διαχείριση των αδέσποτων.

---

Ενδεικτικό της υποκρισίας και της προχειρότητας με την οποία αντιμετώπισαν το πρόβλημα είναι το γεγονός ότι για το 2021 όχι μόνο δεν έδωσαν παραπάνω χρήματα στους Δήμους αλλά διέκοψαν και τα ψίχουλα που δίνονταν για στειρώσεις και σίτιση τα προηγούμενα χρόνια. Και ενώ υποτίθεται ότι στο νέο νόμο προβλέπονταν περισσότεροι πόροι που βαφτίστηκαν πρόγραμμα Άργος, εν τέλει το μόνο που χρηματοδοτήθηκε είναι η κατασκευή χώρων εγκλεισμού μέσω του Φιλόδημος 2. Από το 2019 ως σήμερα έχουν ανακοινωθεί 83 εκατομμύρια για δημιουργία κυνοκομείων και σχεδόν τίποτε για στειρώσεις!

Όμως είναι γνωστό ότι τα κυνοκομεία δεν αποτελούν λύση, όσα ζώα και αν κλειστούν σε αυτά, αφού διαρκώς εγκαταλείπονται και γεννιούνται νέα αδέσποτα. Είναι πανάκριβες εγκαταστάσεις και εξίσου ακριβή είναι και η λειτουργία τους που απαιτεί προσωπικό και πόρους που δεν έχουν οι Δήμοι. Η εμπειρία από όσους Δήμους έχουν δημιουργηθεί κυνοκομεία, είναι ότι γρήγορα μετατρέπονται σε κολαστήρια που στοιβάζονται ζώα ενώ ο αριθμός των αδέσποτων παραμένει ίδιος. Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των αδέσποτων και για να γίνει αυτό χρειάζονται συνεχείς, στοχευμένες και εντατικές στειρώσεις αδέσποτων και δεσποζόμενων (των κατηγοριών που αναφέρονται στον 4830/21 άρθρο 10, παρ. 5,περ.γ) και συνεπώς δημοτικά κτηνιατρεία- κλινικές με μικρούς χώρους προσωρινής φιλοξενίας, για αποθεραπεία, ολιγοήμερη παραμονή χαμένων ζώων για να αναζητηθεί ο κηδεμόνας, φιλοξενία μικρών προς αναζήτηση αναδόχων ή κηδεμόνων κλπ.

---

Ζητάμε:

• Να αλλάξει άμεσα το Φιλόδημος 2 ώστε να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία δημοτικών κτηνιατρείων -κλινικών σε κάθε Δήμο.
• Να προβλεφθεί η εύκολη αδειοδότηση των δημοτικών κτηνιατρείων- κλινικών και η πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού όπως κτηνιάτρων, βοηθών κτηνιάτρων και περισυλλογέων
• Να υλοποιηθεί το πρόγραμμα Άργος που αναφέρει ο 4830/21 με ικανοποιητικά ποσά για τη στείρωση, περίθαλψη και σίτιση των αδέσποτων.
• Τα 43.000.000 της τωρινής δόσης του Φιλόδημος ΙΙ να πάνε για Στειρώσεις ΌΛΩΝ των Αδέσποτων και ΠΟΛΛΩΝ Δεσποζόμενων Σκύλων και Γατών και για Δημοτικά/Κτηνιατρεία-Κλινικές .
  

  ---