Το πρωί της Τρίτης 20 Σεπτεμβρίου ένα κοπάδι μεταξύ 30 και 40 αγριογούρουνων έπεσε σε αρδευτικό κανάλι ύψους δύο μέτρων στην περιοχή των δημοτικών διαμερισμάτων Δημητριτσίου και Βέργης του Δήμου Βισαλτίας του Νομού Σερρών. Τα αγριογούρουνα τρομοκρατημένα διέσχισαν το όρος Βερτίσκο και αφού κατευθύνθηκαν προς τα πεδινά, κατέληξαν στο μεγάλο κανάλι.
Στην περιοχή συνέρρευσαν κλιμάκια της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σερρών και Νιγρίτας, υπάλληλοι του Δασαρχείου και της Θηροφυλακής, κάτοικοι της περιοχής, καθώς και μέλη του Φιλοζωικού Ομίλου Σερρών. Αργά το απόγευμα κατέφθασε και η ΕΜΑΚ Θεσσαλονίκης. Κατεβλήθηκαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σωθούν τα ζώα τα περισσότερα των οποίων εντέλει σώθηκαν, ενώ κάποια από αυτά κατέληξαν από πνιγμό, στρες, εξάντληση και ανακοπή. Οι μέδοδοι διάσωσης που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ένα αυτοσχέδιο μεταλλικό κλουβί και ένα πλέγμα, ενώ φτιάχτηκαν αναχώματα και ράμπες ξύλινες και ρίχτηκαν στο κανάλι κορμοί από δένδρα προκειμένου να φράξουν την είσοδο των ζώων προς τις χοάνες και τους σωλήνες του καναλιού.
Τα δύστυχα ζώα κολυμπούσαν εξαντλημένα όλη μέρα έχοντας τα μικρά τους στη μέση για προστασία. Η Πρόεδρος του Φιλοζωικού Ομίλου κα Ζωή Κοντού προσπαθούσε από το πρωί να επικοινωνήσει με τη Δ/νση Κτηνιατρικής εις μάτην. Μόνο αργά το βράδυ έκανε την εμφάνισή του ένας κτηνίατρος ο οποίος χωρίς να εξετάσει τα τρία ζώα που είχαν καταφέρει να βγουν εξαντλημένα, αποφάνθηκε, κάνοντας διάγνωση εξ αποστάσεως, ότι είναι καλά. Όπως όμως είναι φυσικό μια τέτοια διάγνωση δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να είναι έγκυρη και τα τρία ζώα, ενώ μπορούσαν να είχαν σωθεί με την κατάλληλη κτηνιατρική φροντίδα, απεβίωσαν εντός ολίγου.
Επίσης, ειδοποιήθηκαν και οι Πρόεδροι των Κυνηγετικών Συλλόγων της περιοχής. Ο Πρόεδρος του Κ. Σ. Σερρών έλαμψε δια της απουσίας του, ενώ αντίθετα ο Πρόεδρος του Κ. Σ. Νιγρίτας όχι μόνο έσπευσε στον τόπο του μαρτυρίου, αλλά βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις όλη μέρα.
Μετά από παρέμβαση του Φιλοζωικού Ομίλου, το Δασαρχείο εξήγγειλε την άρση του κυνηγιού για δέκα ημέρες μέχρι να συνέλθουν τα αγριογούρουνα και να μπορέσουν «με την ησυχία τους» να κυνηγηθούν από τους παγανιέρηδες και τους ιχνηλάτες κυνηγούς. Διότι μπορεί για την ώρα να σώθηκαν από τον πνιγμό, όμως σε δέκα ημέρες τα αναμένει νέο καρδιοχτύπι και πολλά από αυτά θα καταλήξουν ως λαχταριστό πιάτο στις ταβέρνες για τους κρεατοφάγους.
Εμείς διερωτιόμαστε ποιά ήταν η αιτία που τα οδήγησε να πέσουν αρχικά στο κανάλι. Τι να ήταν αυτό που τα φόβησε και ξαμολήθηκαν έτσι κυνηγημένα. Να είναι τυχαίο το γεγονός από στις 15 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε το κυνήγι του τριχωτού θηράματος; Ένα είναι σίγουρο. «…Τα ζώα έχουν μάθει προ πολλού να σωπαίνουν στο πλησίασμά του, να αποφεύγουν, σαν τον χειρότερο λεηλατητή, το πλάσμα εκείνο που σκοτώνει παρά φύση, χωρίς να του το υπαγορεύει η ανάγκη επιβίωσης» (Stephane Audeguy).
Επίσης ρωτάμε τον Πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Νιγρίτας, τον οποίο και συγχαίρουμε για την ενεργή συμμετοχή του στη διάσωση του κοπαδιού, να μας πει με τι καρδιά θα σηκώσει τώρα το όπλο να πυροβολήσει τα ζώα που πριν από λίγο έσωσε όταν ένιωσε την αγωνία και την τρομάρα που προκαλεί ο αγώνας για την επιβίωση.
Σε κάθε πλάσμα…
Σε κάθε γωνιά της γης…
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ