Αγγλική μετάφραση ακολουθεί το Ελληνικό κείμενο.
Επιστολή έστειλε η ΠΦΠΟ την Κυριακή 27/03/2016 στον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Τσιρώνη, με θέμα τις «Θέσεις της Ομοσπονδίας μας στον Εθνικό Διάλογο για το κυνήγι»
Κύριε Υπουργέ,
Είναι γνωστό σε όλους μας ότι κάθε χρόνο επίσημα η κυνηγετική περίοδος ξεκινά τον Αύγουστο μήνα μέχρι τον Φεβρουάριο, ανεπίσημα όμως και στην πραγματικότητα δεν σταματάει καθόλου.
Τα φιλοζωικά σωματεία κυρίως κατά την επίσημη περίοδο του κυνηγιού αλλά και καθ όλο το χρόνο δεν σταματούν να περιθάλπουν πυροβολημένα από κυνηγετικές καραμπίνες πουλιά, ανεξαρτήτως αν αυτά συγκαταλέγονται στα επιτρεπόμενα να θηρευτούν ή όχι.
Πετρίτες, αετογερακίνες, χρυσογέρακες, βαλτόκιρκοι, σφηκιάρηδες, κιρκινέζια, ξεφτέρια, μπούφοι, γύπες, πορφυροτσικνιάδες, κλπ όλων των ειδών τα πτηνά βρίσκονται στο κυνηγετικό στόχαστρο επί σειρά ετών, όσες καταγγελίες και αναφορές προς τις αρμόδιες υπηρεσίες κι αν γίνονται. Τα ελάφια της Πάρνηθας πέφτουν θύματα οργανωμένου εγκλήματος με τόξα και παγίδες για 1.000 ευρώ το καθένα, ενώ τα αγριόγιδα της Πίνδου των οποίων ο συνολικός αριθμός δεν ξεπερνά πλέον τα 500 πωλούνται μέχρι και 50 ευρώ το κιλό.
Στα Λευκά όρη της Κρήτης ο κρητικός αίγαγρος θηρεύεται ανηλεώς με τις τοπικές εφημερίδες χρόνια τώρα να αναδεικνύουν το θέμα αλλά χωρίς ποτέ και κανείς να σταματήσει τη λαθροθηρία.
Κυνηγούν σε εθνικούς δρυμούς και πάρκα, εντός των ορίων κατοικημένων περιοχών, ακόμα και σε περιοχές που προστατεύονται από την εθνική και την κοινοτική νομοθεσία, (βλ. Natura 2000). Κάθε χρόνο, για παράδειγμα, στην προστατευόμενη περιοχή της Στροφυλιάς, οι θηρευτές σκοτώνουν χιλιάδες υδρόβια πουλιά και πριν καλά-καλά ξεκινήσει η κυνηγετική περίοδος.
Όλα τα είδη της πανίδας πλήττονται από τα κυνηγετικά πυρά, και η πολιτεία αδυνατεί να της παράσχει την απαιτούμενη προστασία.
Για τους παραπάνω λόγους διστάζουμε να κάνουμε διάκριση μεταξύ κυνηγών και λαθροκυνηγών αφού, όπως είναι γνωστό τοις πάσι οι λαθροκυνηγοί, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους, είναι οι ίδιοι οι κυνηγοί κι ορισμένες φορές και οι ίδιοι οι θηροφύλακες, όπως αναφέρει και έκθεση του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε που διεξήχθη κατ’ εντολή του Υπουργείου παλαιότερα. Αυτό ένα και μόνο πράγμα μπορεί να σημαίνει:
η λύση για την πάταξη της λαθροθηρίας είναι η άμεση και οριστική κατάργηση του κυνηγιού, που αποτελεί και πάγια θέση της Ομοσπονδίας μας.
Δεν θα αναφερθούμε στις επιπτώσεις του κυνηγιού γιατί είναι εκατοντάδες οι επιστολές που έχουν καλύψει το θέμα διεξοδικά. Επιγραμματικά μόνο αναφέρουμε τις εξής: διαρκής όχληση των ειδών και εξάντλησή τους, τραυματισμός και οδυνηρός θάνατος, εξάλειψη των φυσικών θηρευτών, δυσανάρμοστη και βίαιη παρέμβαση στην ισορροπία των ειδών, διατάραξη της βιοποικιλότητας και της οικολογικής αλυσίδας, γενετική ρύπανση από τον ελεγχόμενο πολλαπλασιασμό «θηραμάτων», εξαφάνιση πολλών ειδών της πανίδας κλπ.
Παρόλα τα παραπάνω, οι κυνηγοί αρέσκονται να βαφτίζουν τους εαυτούς τους οικολόγους και διαχειριστές της φύσης. Διαχρονικά όμως, με εξαίρεση την δική σας πρωτοβουλία, το Υπουργείο σ’όλες τις μέχρι τώρα διαβουλεύσεις για τις Ρυθμιστικές μεροληπτούσε υπέρ τους, ενώ αδιαφορούσε προκλητικά για τις οικολογικές και ζωοφιλικές οργανώσεις, με πάνω από 2.000.000 καταγεγραμμένους σε αυτές πολίτες, που ενδιαφέρονται πραγματικά για την προστασία της πανίδας προτείνοντας μια σειρά μέτρων που θα αναχαίτιζαν κάπως την ολέθρια επίδραση του κυνηγιού αλλά και απλών πολιτών που θέλουν να απολαμβάνουν τη φύση χωρίς να τρομάζουν από τους απανωτούς πυροβολισμούς των κυνηγών.
Κύριε Υπουργέ,
Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία καταδικάζει το κυνήγι ως έγκλημα κατά της φύσης και της ζωής και ζητά την άμεση και οριστική κατάργησή του.
Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, χρειάζεται η πολιτεία να περιφρουρεί και να εποπτεύει άγρυπνα και συστηματικά την ύπαιθρο από τη λαθροθηρία.
Γι’αυτό το λόγο, εμείς προτείνουμε τα εξής μέτρα:
- Τη διεξαγωγή της θηροφύλαξης από θεσμικούς φορείς και την μετατροπή της θηροφυλακής σε δημόσιο φορέα, ώστε να ελέγχεται από το κράτος και όχι από τους ίδιους τους κυνηγούς, κατά το “Γιάννης κερνά – Γιάννης πίνει”
- Την ελαχιστοποίηση της κυνηγετικής περιόδου
- Την τροποποίηση της υπάρχουσας νομοθεσίας ώστε η εκδίκαση των παραβάσεων να γίνεται με συνοπτικές διαδικασίες
- Την θεσμοθέτηση αυστηρότερων ποινών για την παράνομη θήρευση
- Την άμεση κατάργηση της θήρευσης στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και στις Ζώνες Υψηλής Προστασίας (ΖΥΠ)
- Το κλείσιμο των κρατικών και ιδιωτικών εκτροφείων θηραμάτων. Τα πτηνά που εκτρέφονται εκτός από το ότι ζουν στις άθλιες συνθήκες αιχμαλωσίας, όταν αφεθούν ελεύθερα προκαλούν γενετική μόλυνση των ενδημικών ειδών
- Την προώθηση εναλλακτικών δραστηριοτήτων όπως είναι οι δραστηριότητες που καλλιεργούν τη φυσιολατρία, (οικοτουρισμός, παρατήρηση της άγριας ζωής, πεζοπορία κλπ) για να μην πληγεί η οικονομία των επαρχιακών περιοχών που ζουν και από το κυνήγι. Το επιχείρημα όμως που τοποθετεί τα οικονομικά οφέλη πάνω από το βασικό δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, το οποίο θα έπρεπε ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι κάτοικοι του πλανήτη αυτού να είχαν, το θεωρούμε ανήθικο και ανθρωποκεντρικό
- Πανελλαδική καμπάνια για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών όσον αφορά τις αρνητικές επιπτώσεις του κυνηγιού στο περιβάλλον. Το κυνήγι ως δραστηριότητα δε σέβεται το δικαίωμα στη ζωή, την ευζωία και την ελευθερία των υπολοίπων ειδών και ενθαρρύνει τη βία και τα επιθετικά ένστικτα. Η αντιπαιδαγωγική του δε αξία έγκειται σαφώς στο ότι η θανάτωση των ζώων θεωρείται διασκέδαση και ψυχαγωγία.
The Panhellenic Animal Welfare and Environmental Federation sent a letter to the Deputy Minister of Environment, Energy and Climate Change, Mr. Tsironis, on the «Position of the Federation in the national Dialogue on Hunting»
Mr. Minister,
It is well known to all of us that every year the hunting period starts formally in August till February, but in practice it never stops.
Not only during the hunting period but all through the year the animal welfare associations never stop to care for the birds, shot by the hunting carabins, no matter whether these birds are included in the permitted species to be hunted, robins, peregrines, hawks, sparrows, horn-owls, vultures, etc all kind of birds are the hunters’ targets for years, no matter how many complaints have been submitted to the authorities. The deer of Parnitha is the victim of organized crime with bows and traps for 1,000 euro each, while the wild goats of Pindos whose number does not exceed the 500 anymore are sold for 50 euro per kilo.
On the White Mountains of Crete the Cretan wild goat is being hunted relentlessly for years and the local newspapers has made this issue known for years, but nobody has stopped the poaching till today.
They are hunting in national forests and parks, within the borders of residential areas, even in areas which are protected by the national and EU legislation (see Natura 2000). For example, each year in Strofylia area, the hunters kill thousands of water birds even before the hunting period starts.
All fauna species are being hit by the hunting fires and the state fails to provide the necessary protection.
For the above reasons we hesitate to make a distinction between hunters and poachers, since as it is well known that the poachers are at the highest rate the hunters themselves and sometimes the guards too, as it is stated in the NAGREF (National Agricultural Research Foundation ) report, which was ordered by the Ministry previously. This can mean only one thing:
the solution for cracking down the poaching is the final elimination of hunting, which is the standing position of our Federation.
We will not refer to the effects of hunting, because there are hundreds of letters covering the issue. Very briefly we will refer to the following: continuous nuisance of the species and their elimination, wounding and painful death, extinction of natural hunters, disharmonious and violent intervention to the balance of species, disturbance of the biodiversity and the ecological chain, general pollution by the controlled multiplication of the «quarry», extinction of many fauna species, e.t.c.
Despite all the above, the hunters like to call themselves ecologists and managers of nature. But over time, except your initiative, the Ministry was partial towards the hunters during, while was defiantly indifferent to the ecological and animal welfare associations, which include more than 2,000,000 registered citizens, who are really interested in the fauna protection and suggest a series of measures, which would somewhat restrain the pernicious effect of hunting, but also to the ordinary citizens, who want to enjoy nature without being scared by the hunters; shootings.
Mr. Minister,
The Panhellenic Animal Welfare and Environmental Federation condemns the hunting as a murder against nature and life and asks for its immediate and complete abolition.
Until that happens, the state must guard and supervise vigilantly and systematically the countryside from poaching
For this reason we propose the following measures:
- Guard of hunting by institutional authorities and its conversion to state body, so that it will be controlled by the state and not by the hunters themselves.
- Minimizing of the hunting period
- The alteration of the existing legislation, so that the trial of the violation to be short.
- The establishment of stricter penalties of poaching.
- Immediate abolition of hunting in Areas of Special Protection and the Areas of High Protection.
- The closure of state and private quarry farms. The birds that are bred, apart from the fact that live in miserable conditions of captivity, they cause genetic contamination of the endemic species when left free.
- The promotion of alternative activities, as those that cultivate naturalism (ecotourism, observation of wild life, hiking, e.t.c.) to avoid harming the economy of rural areas who live by hunting. The argument that places the economic benefits over the basic right to life and freedom which ALL the inhabitants of this planet without exception should have is considered by us immoral and anthropocentric.
- Panhellenic campaign for the information and awareness of the citizens as concerns the negative effects of the hunting on the environment. The hunting does not respect the right in life, the welfare and the freedom of other species and encourages the violence and the aggressive instincts. Its un-educative value lies on the fact that the killing of animals is considered fun and entertainment.