Περίληψη
Η φιλοσοφική παράδοση που ασχολείται με την ηθική εκτίμηση των άλλων ζώων
αντλεί την επιχειρηματολογία της ως επί το πλείστον από τον ωφελιμισμό ή από τη
θεωρία των δικαιωμάτων. Οι δύο αυτές φιλοσοφικές παραδόσεις αποδέχονται τον
ορθό λόγο ως το κύριο εργαλείο καθοδήγησης της ηθικής στάσης του ανθρώπου.
Πρόσφατες νευροεπιστημονικές έρευνες όμως δείχνουν ότι η λήψη ηθικών
αποφάσεων από την πλευρά του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που
προϋποθέτει διαπλοκή ορθού λόγου και συναισθήματος, δικαιώνοντας έτσι σε μεγάλο
βαθμό την ηθική φιλοσοφία του David Hume. Πολύ περισσότερο δε, σημαντικότατο
ρόλο παίζει η ενσυναίσθηση, δηλαδή η ψυχολογική ταύτιση του υποκειμένου της
ηθικής πράξης με τον ευεργετημένο από τη συγκεκριμένη πράξη. Η ενσυναίσθηση με
τη σειρά της αποτελεί το έρεισμα για την ανάπτυξη μιας στάσης συμπάθειας προς τα
άλλα ζώα. Σ’ αυτό το κείμενο λοιπόν προτείνεται, κάτω από το φως των νέων αυτών
νευροεπιστημονικών και άλλων ενδείξεων, η ενίσχυση της επιχειρηματολογίας για
την ηθική εκτίμηση των άλλων ζώων με τα εργαλεία της ενσυναίσθησης και της
συμπάθειας ως ένα ρεαλιστικότερο, και ταυτόχρονα πιο ελκυστικό θεωρητικό
μοντέλο
ολοκληρωμένο κείμενο:Empathy+as+basis+for+the+ethical+assessement+of+animals
πηγή:http://stopanimalexperiments.jimdo.com/%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/