ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Για την
ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΓΟΥΝΟΦΟΡΑ
ΠΕΝΙΑ ΤΕΧΝΑΙΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ
Είνα προφανές πως κατ αυτήν την ζοφερή οικονομική περίοδο ένα μέρος των παρεχομένων υπηρεσιών πλήττεται από την κρίση, τουτέστιν κτηνιατρικές υπηρεσίες κλπ.
Όταν λοιπόν ο μέσος κτηνίατρος πρέπει να γίνει εφευρετικός, φαίνεται πως αντί να κατεβάσει τις τιμές του, καταλήγει σε “περίεργες” διεξόδους, όπως επί παραδείγματι το να ασχοληθεί με την καλυτέρευση του πράσινου μιλίου των μελλοθανάτων γουνοφόρων ζώων.
Το όψιμο ενδιαφέρον για τις ασθένειες τέτοιου είδους ζώων και μάλιστα (sic) των παρασίτων που μπορεί να βλάψουν την εξαίρετη αποδοτικότητα της γούνας πριν την εκτέλεση, δημιουργεί μια σειρά ερωτηματικών στον επιστημονικό κόσμο και μάλιστα υπό αλγεινές παραμέτρους.
Και τούτο επειδή βέβαια η επιστήμη συνίσταται στο να περιγράφει facta και όχι ηθικές ή ανήθικες προθέσεις. Ωστόσο η εφαρμογή της επαναφέρει με τον ηχηρότερο τρόπο το ζήτημα των επιστημονικών προθέσεων έναντι του εφαρμοσμένου αποτελέσματος.
Διότι η σχάση του ατομικού πυρήνα είναι ένα γεγονός, μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί για την ηλεκτροδότηση μιας πόλης ή – εξ ίσου αποτελεσματικά- για το ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Βεβαίως λοιπόν και πρέπει οι νέοι κτηνίατροι να γνωρίζουν για την αποπαρασιτώσεις των γουνοφόρων, όπως και για τις αποπαρασιτώσεις γενικώς.
Όταν όμως χρησιμοποιούν την πρακτική τους για την διευκόλυνση των εκτροφέων με απόλυτη επιδίωξη όχι την καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των συνανθρώπων αλλά την παγίδευσή τους σε ένα πεπερασμένο και εξευτελιστικό καταναλωτικό μοντέλο, τότε από επιστήμονες καταλήγουν να κάνουν την λάτρα των επιστημών υπό τις χειρότερες δυνατές κοινωνικές κατοπτεύσεις. Γιατί τότε δικαιούνται να ονομάζονται ασκούντες το επάγγελμα ( practitioners) αλλά όχι γιατροί.
Και οπωσδήποτε οι δάσκαλοί τους στα Πανεπιστήμια δεν τους ετοίμαζαν για κάτι τέτοιο, εκτός και αν μιλάμε για αμφίβολης ποιότητας Βαλκάνια ιδρύματα που παρήγαγαν τεράστιο αριθμό ημιμαθών από το 1970 και μετά.
Είναι απορίας άξιον ποιος συνέλαβε την ιδέα της απίστευτης αυτής Ημερίδας που διοργανώνει η Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρία καθώς είναι πάρα πολλά τα ανοιχτά επιστημονικά ζητήματα που αιτούνται θεραπείας, ώστε να παραβλεφθούν, εν όψει μιας περιστασιακής συνεργασίας με εκτροφείς. Θα μπορούσε κανείς να αντείπει, ότι το επάγγελμα είναι νόμιμο. Φυσικά και άλλα επαγγέλματα είναι νόμιμα αλλά εξ ίσου χρηματοοικονομικά εκπορνευμένα, ώστε είναι προφανές ότι κάθε νόμιμο επάγγελμα δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι και ντροπιαστικό.
Εν κατακλείδι η άσκηση της επιστήμης πέρα από ικανότητα προϋποθέτει τουλάχιστον και ένα κάποιο φιλότιμο. Ακόμη και δίχως την επίφαση της θεοσέβειας.
Υπάρχει ακόμη χρόνος για δεύτερες σκέψεις και μια ματαίωση θα έσωζε, τουλάχιστον προσχηματικά, την τρωθείσα αξιοπρέπεια αυτής της άλλοτε “σοβαρής” Εταιρίας.
Ελπίζουμε δε να μην «διδάσκετε» τέτοιες απόψεις στα μικρά παιδιά των δημοτικών σχολείων μέσω των μαθημάτων που διεξάγετε με την σύμπραξη του Δήμου Αθηναίων.
Για την
Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία & την
Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115 Ζωοφιλικών Σωματείων